“เขาบอกว่า น้ำพุเทรวี่เป็นน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ เทพเจ้าเนปจูนเป็นตัวแทนของความแข็งแรง อุดมสมบูรณ์ ใครมากรุงโรมแล้วโยนเหรียญลงในสระน้ำพุที่นี่ จะได้กลับมานครแห่งนี้อีก โดยเฉพาะคู่รัก จะได้กลับมาฮันนีมูนที่นี่”
พอปัทมาพูดจบกลับเห็นพี่สาวนิ่งเงียบไปไม่ได้ตื่นเต้นตามคนเล่าแต่อย่างใด ใบหน้าก็หมองลงจนคนนั่งข้าง ๆ ใจหาย
”พี่นุ่นเป็นอะไรไปคะ? นิ่มพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า?”
“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ...น้ำพุนี่คงศักดิ์สิทธิ์อย่างนิ่มว่า แต่พี่คงไม่ได้กลับมาที่นี่อีก หลังจาก...”
“หลังจากอะไรคะพี่นุ่น?”
“หลังจากที่พี่คลอดลูก!...นิ่ม...พี่กำลังจะมีลูก แต่พี่ไม่ได้ท้องเพราะสำส่อนอย่างที่นิ่มเข้าใจนะ...พี่...”
”พี่นุ่นอย่าพูดอะไรอีกเลยนะคะ”
เด็กสาวกล่าวเสียงเนิบขณะกุมมืออีกฝ่ายไว้แน่น เธอเห็นนัยน์ตาสีน้ำตาลคู่นั้นฉาบรอยน้ำรื้นที่กำลังเอ่อล้นท่วมออกมา มัสมินกำลังเจ็บปวดและเธอก็จะขอเป็นผู้เยียวยาบาดแผลในหัวใจของพี
