เขาใช้ชีวิตได้กลมกลืนกับครอบครัวของฟางข้าวได้โดยไม่ตะขิดตะขวางใจ ฟางข้าวเหลือบมองชายหนุ่มเป็นบางครั้ง ใบหน้าคมเข้มของเขาตอนนี้ดูหมองคล้ำลงอย่างเห็นได้ชัด เขากำลังนั่งรับประทานอาหารพร้อมกับสนทนากับบิดามารดาของเธอ ฟางข้าวรู้สึกอุ่นใจอย่างประหลาดที่มีชายหนุ่มมาอยู่ข้างๆกายเช่นนี้ หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ฟางข้าวเก็บจานและสำรับอาหารโดยมีอิทธ์เป็นผู้ช่วย ฟางข้าวกำลังจะล้างจานแต่อิทธ์ก็คอยกวนใจเธอ วนเวียนอยู่รอบๆตัวเธอเพื่อจะช่วยเธอล้างจาน แต่ด้วยความเงอะงะของชายหนุ่ม เลยพลอยทำให้กลายเป็นเกะกะ ฟางข้าวเริ่มมีอารมณ์ขุ่นมัว เธอวางมือจากอุปกรณ์ล้างจาน และล้างมือก่อนจะเดินขึ้นไปบนบ้าน " อยากทำมากนักก็ล้างเองเลย " ฟางข้าวหันมาต่อว่าชายหนุ่ม " ก็พี่อยากช่วยฟางนี่นา " อิทธ์กล่าวเสียงอ่อย " แต่มันเกะกะ เพราะฉะนั้นก็ล้างเองเลยก็แล้วกัน ฉันจะไปนอนแล้ว " ฟางข้าวออกคำสั่งกับอิทธ์บ้าง อิทธ์ได้แต่มอง