บทส่งท้าย
2 ปีผ่านไป
ไรอันเพิ่งรู้ว่าต่อให้เขาเป็นนักธุรกิจผู้ชาญฉลาดและทรงอิทธิพลแค่ไหน แม้เขาจะสามารถสั่งผู้คนได้มากมายให้ทำในสิ่งที่เขาต้องการ แต่สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่เรียกว่า ‘ลูก’ นี่ละมั้งที่เขาไม่อาจจะสั่งให้ทำตามใจได้เลย
ดวงตาสีฟ้าทรงพลังมองเนื้ออ่อนๆ ที่อ้อนให้อุ้ม พลางชูแขนป้อมๆ ขึ้นแกว่งไกว
“โอ๋ น้ำอุ่นคนดี คิดถึงแด๊ดดี้มากใช่ไหมครับ ชูมือแบบนี้จะให้แด๊ดดี้อุ้มใช่ไหม”
น้ำอุ่นหล่อเหมือนพ่อ น้ำอิงบอกเขาเมื่อวาน ไรอันไม่ได้เข้าข้างตัวเอง ไม่ใช่แค่น้ำอิงเท่านั้น ใครๆ เห็นน้ำอุ่นก็บอกว่าหล่อถอดพ่อออกมา คืนนี้เขาต้องขอรางวัลจากเมีย หากเธอไม่เลือกเขามาเป็นพ่อพันธุ์รับรองว่าลูกไม่ออกมาหน้าตาดีขนาดนี้หรอก
ร่างสูงดึงแขนเสื้อเชิ้ตให้พับสูงขึ้นไปแล้วก้มลงไปในเตียงไม้สีขาวจับร่างอ้วนกลม ผิวนุ่ม ที่ส่งยิ้มหล่อให้ไม่หยุด แต่สายตาผู้เป็นพ่อที่ทอความอบอุ่น เริ่มสะดุดเพราะผ้าอ้อมสำเร็จรูปหลุ
