สวนสาธารณะ
พอมาถึงฉันก็เดินนำพี่ไนท์ไปนั่งที่ม้านั่งใต้ต้นไม้...ฉันกับพี่ไนท์เราต่างนั่งเงียบกันทั้งคู่ และเป็นพี่ไนท์ที่เริ่มเปิดประเด็นขึ้นมา...
“เรื่องวันนั้น ที่พี่ว่าเพลงไป...พี่ขอโทษ ขอโทษจริง ๆ” พี่ไนท์บอกฉันด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิดก่อนจะค่อย ๆหันมามองหน้าฉัน
“วันนั้นพี่ยอมรับ ว่าพี่ทั้งโมโห เสียใจ เสียความรู้สึก มันเลยทำให้พี่พูดกับเพลงและไอ้คิงส์ไปแบบนั้น”
“พี่ขอโทษ ขอโทษจริง ๆ พี่รู้ว่าสิ่งที่พี่ทำลงไป สิ่งที่พี่พูดไปมันทำให้เพลงเสียความรู้สึก และผิดหวังในตัวพี่มากแค่ไหน พี่...”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เพลงก็ผิด ผิดที่เพลงไม่ได้บอกพี่ ไม่ได้อธิบายให้พี่หรือใครฟัง”
“เพลง...พี่...”
“เพราะเพลงคิดว่าถ้าเกิดเพลงพูดมันออกไปแล้วมันจะมีประโยชน์อะไรไหม เพราะสุดท้ายเพลงก็ทำอย่างที่ทุกคนคิดจริง ๆ”
“ที่พี่ว่าเพลง มันก็จริง ๆ นั่นแหละค่ะ”
“เพลงพี่ขอโทษ ขอโทษจริง ๆ” พี่ไนท์พร่ำบอกขอโทษฉันซ้ำแล
