เช้าวันต่อมา...
ฉันออกมายืนรับลมอยู่ตรงระเบียงห้องนอน สายลมเย็นพัดผ่านร่างกายฉันไปเบาๆ...เมื่อวานพอฉันกับพี่คิงส์พูดความรู้สึกของแต่ละคนออกไป มันก็ดูเขิน ๆ กันทั้งคู่ ยิ่งพี่คิงส์ยิ่งดูเสียฟอร์มไปเยอะเลย...
ก็แหงละ ทำกับฉันไว้ตั้งเยอะไง....
ฉันเองก็บอกว่าเกลียดพี่เขาไปเยอะเหมือนกันแหละ....
เมื่อวานฉันกับพี่คิงส์มัวแต่พูดความรู้สึกของตัวเองกันจนลืมไปว่าพี่แบมรอฉันอยู่ข้างล่างคอนโด...พอนึกขึ้นได้มันก็ผ่านไปเกือบ 2 ชั่วโมงแล้ว...ตอนนั้นฉันก็รีบวิ่งลงไปหาพี่แบมในทันที แล้วก็เป็นไปตามคาดพี่แบมบ่นฉันเป็นชุดใหญ่เพราะโทรหาแล้วก็ไม่รับ จะขึ้นไปหาบนห้องก็ไม่มีบัตรขึ้นลิฟต์อีก
พี่เขาเลยต้องนั่งรอฉันอย่างไร้จุดหมาย แล้วยิ่งเห็นฉันเดินจับมือลงมากับพี่คิงส์ พี่แบมก็ยิ่ง งง แล้วที่ทำให้พี่แบมอึ้งไปกว่านั้นคือ พี่คิงส์บอกพี่แบมว่าฉันกับพี่คิงส์เราตกลงคบกันแล้ว...และสัญญาว่าจะดูแลฉันให้ พี่แบมดูตกใจไ
