“พี่ว่าเธอคงลืมอะไรไปอย่าง!! ตอนที่เธอก้าวเท้าเข้ามาในบ้านพี่ เธอก็มาแต่ตัวกับชื่อที่บ้านเด็กกำพร้าตั้งให้ !!!!”
“ -0- !!!!!”
“เหี้ย!!”
“ห๊ะ!!!!” ทุกคนต่างอึ้งกับสิ่งที่ได้ยินจากปากพี่คิงส์
พี่คิงส์กับพี่ญาดาไม่ใช่พี่น้องกันแท้ ๆ งั้นหรอ ?!? 0_0!!
“ออกไปจากที่นี่ซะ! แล้วกลับไปบ้าน..ขนข้าวของเธอออกจากบ้านฉันไปให้หมด !”
“พะ พี่คิงส์ พี่ไม่มีสิทธิ์ไล่ญาแบบนี้ คุณแม่ต้องไม่ยอมแน่....” พี่ญาดาพูดพร้อมกับส่ายหน้าไม่ยอม
“เรื่องแม่เธอไม่ต้องห่วง ฉันคุยเอง!! ...และเธอคิดว่าถ้าแม่รู้เรื่องแม่จะไม่ทำเหมือนฉันงั้นหรอ ?!? "
“อันที่จริงเธอไม่มีสิทธิ์พูดอะไรแบบนี้แล้วด้วยซ้ำว่ะ!! เพราะนับจากวันนี้ไป เธอจะกลับไปเป็น ญาดา ที่ไม่มีนามสกุล จตุวรานนท์ ต่อท้ายอีกต่อไป !!!”
“และเธอคงต้องกลับไปใช้ชีวิตในแบบที่เธอกลัวและเป็นฝันร้ายของเธอมาตลอดทั้งชีวิต...เธอต้องกลับไปอยู่อย่างโดดเดี่ยว อยู่อย่างคนที่ไม
