นำทางด้วยคุกกี้ที่เลือก
เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
การตั้งค่าคุกกี้ของคุณ
การตั้งค่าคุกกี้ที่จำเป็นเปิดใช้งานตลอด
ตอนที่ 7 ความเจ็บปวด
เช้าวันถัดมา.. ฉันรู้สึกตัวตื่นพร้อมกับค่อย ๆ กวาดสายตามองไปรอบ ๆ ห้องก่อนจะเห็นว่าภายในห้องมันว่างเปล่า ไร้เงาของผู้ชายสารเลวคนนั้น คนที่หยิบยื่นฝันร้ายให้ฉันด้วยความโง่เง่าปัญญาน้อยของเขา...ฉันพยุงร่างกายตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง และฉันก็รับรู้ได้ถึงความบอบช้ำของร่างกาย เพราะเมื่อคืนกว่าพี่เขาจะหยุดก็เกือบจะเช้า... ฉันอยากให้เมื่อวานมันเป็นแค่ฝันร้ายของฉัน...แต่สุดท้ายฉันก็ต้องยอมรับมันว่าต่อให้ฉันพยายามหลอกตัวเองแค่ไหน สุดท้ายแล้วฉันก็หนีเรื่องเมื่อคืนไม่ได้... ต่อไปนี้ฉันจะใช้ชีวิตยังไง ฉันควรจะแจ้งตำรวจดีมั้ย ?...พ่อกับน้าพิมพ์จะอับอายแค่ไหนถ้ารู้ว่าฉันโดนอะไร แล้วเพราะอะไรที่ฉันต้องมาโดนแบบนี้...พ่อคงจะผิดหวังไม่น้อย... ฉันทั้งเสียใจ ทั้งกังวล ทั้งกลัว และรู้สึกว่าฝันร้ายเมื่อคืนมันจะเป็นตราบาปติดตัวฉันไปตลอด ฉันจะมีทางลืมมันได้ไหม... ฉันนั่งคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนที่หยดน้ำใส ๆ
- ผู้เขียน
- chap_listสารบัญ
- likeเพิ่ม
