วันต่อมา
07.15 AM.
ตืด...ตืด...
"พี่ยักษ์"
"อืม.."
"พี่ยักษ์โทรศัพท์!"
ผมสะดุ้งตื่นพร้อมลุกนั่งมองโรสที่กำลังยืนมองอยู่ปลายเตียงขณะที่ในมือเธอกำลังถือแก้วน้ำอยู่ผมจึงหันไปหยิบโทรศัพท์มาดูชื่อที่ขึ้นอิโมจิรูปหัวใจก่อนมองโรสและยิ้มให้บางๆ
"งั้นเดี๋ยวพี่คุยโทรศัพท์แป๊บนะแล้วเราค่อย.."
"พี่คุยไปเถอะค่ะโรสจะกลับพอดี"
"ห๊ะ เดี๋ยวดิโรส"
ตืด..
ผมเสยผมตัวเองขึ้นอย่างหงุดหงิดเพราะเรียกโรสไว้ไม่ทันในตอนที่เธอหันกลับหลังและเดินออกจากห้องนอนไป..ผมถอนหายใจและกดรับ
"สวัสดีครับสุดหล่อ"
(ทำไมพ่อรับช้าล่ะฮะ!?)
เสียงอันสดใสของลูกชายของผมทำเอาผมอดจะยิ้มออกมาไม่ได้
"อ่า..พ่อขอโทษนะครับเด็กดีพ่อเพิ่งตื่น"
(พ่ออยู่บนเตียงเหรอฮะ?)
"ครับผม"
(เปิดกล้องได้ไหมฮะ??)
ผมยิ้มบางๆก่อนจะมองหน้าจอที่ปลายสายส่งคำขอเปิดกล้องมาผมจึงกดรับและยิ้มให้ลูกชายคนเก่งที่กำลังถือโทรศัพท์ด้วยมือเล็กๆทั้งสองข้างมองมา
