บ่ายวันหนึ่ง เดือนสิบกำลังเดินทางกลับจากโรงแรมเพื่อไปที่บ้านของเธอด้วยความเครียดและความปวดเมื่อยร่างกาย วันนี้เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายเธอจึงขอลางานจากธาม ตอนแรกเขาจะมาส่งเธอ แต่เพราะติดประชุมสำคัญ เธอก็เลยเลือกที่จะกลับเองนะไม่รบกวนเขา
ทันใดนั้น เสียงรถยนต์หรูคันหนึ่งจอดด้านหน้าเธอ เธอเงยหน้าขึ้นเห็นหญิงวัยกลางคน ใบหน้าเรียบเฉย แต่ดวงตาเต็มไปด้วยความเข้มกร้าว คุณภาวนามารดาของธาม ท่านเหมือนในรูปที่ติดอยู่ในห้องทำงานของเขา จนทำให้เธอมั่นใจว่าท่านคือมารดาของธาม
เดือนสิบใจสั่น “คุณ…คุณมาที่นี่ทำไมคะ?” เสียงเธอสั่นเหมือนลูกนกที่ถูกลมพัด
คุณภาวนาไม่ตอบคำถามตรงๆ ท่านก้าวเข้ามาใกล้ทีละก้าว จ้องมองเดือนสิบด้วยสายตาเย็นเฉียบ “ฉันได้ข่าวมาว่า…เธอคือผู้หญิงของลูกชายฉันอย่างงั้นเหรอ”
เดือนสิบก้มหน้าลง “คะ…ค่ะ ฉัน…ฉันไม่ตั้งใจ…” น้ำเสียงสั่น ใจเต้นแรงเหมือนจะหลุดออกมา
“ฉันไม่ได้ต้องการให้มันเป็นอย่างนั
