“อาบน้ำไหม” อลันกระซิบที่ข้างหู ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดกันละกันพาลกระตุ้นให้หัวใจดวงน้อยกลับมาเต้นแรงอีกครั้ง
มาเฟียหนุ่มใช้ปลายนิ้วลูบวนที่พวงแก้มขาวก่อนจะลากมาลูบที่ริมฝีปากอย่างแผ่วเบา
ทุกอย่างที่เป็นเธอเขาชอบทุกอย่าง ชอบมาก หวงแหนมาก และมันเป็นของเขาแค่คนเดียว
“ไม่ต้องก็ได้ค่ะ” อลันเลิกคิ้วขึ้นสูงเล็กน้อยก่อนจะสบตาคนบอก ทั้งที่เธอสามารถทดเวลาบาดเจ็บด้วยการไปอาบน้ำก่อนก็ย่อมได้ แม้เธอจะรู้อยู่แก่ใจว่าถึงยังไงคืนนี้เขาก็ไม่ปล่อยเธอไปแบบนั้นก็ตาม
“ฟ่างยังไม่อยากอาบน้ำเลยค่ะ” คนบอกโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะจูบเบาๆ ที่แก้มสาก ตาใสๆ มองสบตาเขาจนกลายเป็นอลันที่ใจสั่นไม่ต่างกัน
“ฟ่างอยากให้รางวัลลันก่อน” จากนั้นคนบอกก็ก้มหน้างุด กล้าพูดแหละ แต่ก็ยอมรับว่าเขินมาก เธออยากน่ารักในสายตาเขาบ้าง นึกกลัวว่าที่ผ่านมาเธออาจจะติดเอาแต่ใจตัวเองมากเกินไปจนทำให้วันหนึ่งเขารู้สึกเบื่อกัน
“ผมขอลุ้นราง
