แดดร่มลมตกแล้ว คนที่สั่งงานไว้ ก็ยังไม่มา อาการปวดท้องโรคกระเพาะ เริ่มกำเริบอีกแล้ว คนที่ทำงานมาตั้งแต่สาย ยังไม่ได้กินอะไร จนป่านนี้ ชะเง้อมอง หา พี่เดช แล้วก็ทำงานไปด้วย ไม่อยากปล่อยตัวเองให้ว่าง
เสียงเวลาบอกเลิกงาน ดังขึ้นแล้ว คนที่ทำโน่นทำนี่ ลุกขึ้นยืน ด้วยความตกใจ
" ฉิบหายแล้วพี่ ผมลืมไอ้ใบตองเลย "
คนที่ไม่รู้เรื่องอะไร ถามขึ้นมาทันที
" ใบตองอะไร กูไม่ได้สั่งมึง "
คนสนิทเกาหัวแกร้กๆ แล้วขยับเข้ามาหา
" พี่กล้า ดูกล้องสิ ไอ้ใบตอง มันกลับไปหรือยัง หรือ หิวข้าว เป็นลมไปแล้ว "
คนสนิทบอกแล้วก็คว้ากุญแจรถ ขับออกไปทันที เจ้าของบ้าน เปิดดูกล้องทีละตัว ไล่ตั้งแต่หน้าบ้าน ข้างบ้าน ก่อนจะพบว่า คนที่ไอ้เดช พูดถึง กำลังถอนหญ้า อยู่ริมรั้ว ด้านหลัง
เสื้อผ้าที่ซักตากเอาไว้ มีประมาณยี่สิบกว่าตัวเท่านั้นเอง คนที่ถอดทิ้งถอดกองเอาไว้ จำได้ว่า ในห้องข้างล่าง มีมากกว่านั้น เด็กที่มาทำงาน คงจะแ
