ภาพตรงหน้า ที่ทำให้คนมองใจอ่อนยวบลง อย่างไม่ทันรู้ตัว คือ ภาพขอบตาแดงช้ำ ในยามที่หลับสนิท ใบตองไม่ใช่คนใช้เครื่องสำอางค์อะไร ทำให้ผิวหน้า ที่เห็น เป็นผิวธรรมชาติ ที่ไม่ปรุงแต่งอะไร ความโกรธ ความโมโห น่าจะไปลงที่ตัวต้นเหตุ ไม่น่าจะมาลง กับคนที่ไม่รู้เรื่องราวอะไร แต่ เค้าอยากจะสอนเธอ ให้รู้ว่า ต่อไปนี้ คนที่เธอ คนจะแคร์ที่สุด คือ เค้า " หนูตอง " เสียงเรียกข้างหู แล้วขบเม้มที่ติ่งหู อย่างแกล้งๆ ทำให้คนที่ถูกปลุกจากการหลับ ตื่นขึ้นมา สบตากับเค้า ใบหน้าหล่อเหลา ดวงตาคมเข้ม มองเธอ ด้วยสายตา อ่อนโยน " ตื่นเถอะ เดี๋ยวเตยจะกลับแล้ว " ชื่อของน้องสาว ทำให้คนเป็นพี่ เรียกสติของตัวเอง ทันที " ตื่นแล้วค่ะ " เธอบอกกับเค้า แล้วยิ้มออกมา เอามือลูบหน้า ลูบตา แล้วถามเสียงอ้อน " คืนนี้ หนูขึ้นมานอนกับพี่นะคะ " เด็กยังอ้อนไม่จบ กล้าหาญขยับตัวลุกขึ้นแล้วเดินลงไปข้างล่างก่อน ไม่อยากให้เธอ รู้ว่า แค่เส