หลายเดือนต่อมา
“ค่อย ๆ เดินนะครับ” น้ำเสียงอ่อนโยนของชายหนุ่มเอ่ยพูดขึ้นในขณะที่อ้อมแขนใหญ่อันแสนอบอุ่นของเขากำลังประคองร่างของภรรยาคนสวยอย่างหญิงสาวในระหว่างที่เธอเดินลงบันไดมาจากชั้นสอง
หนึ่งเดือนให้หลังมานี้ใบหน้าของทั้งคู่กลับมาสดใสมีรอยยิ้มพิมพ์ใจอีกครั้ง หลังจากในค่ำคืนนั้นที่ชายหนุ่มได้ขอการให้อภัยจากหญิงสาวจนเธอและเขาได้พรั่งพรูหันหน้ามาเปิดใจคุยกัน คำบอกรักจนได้มาอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขในวันนี้
และตั้งแต่ในค่ำคืนวันนั้นมาชายหนุ่มก็เฝ้าดูแลเอาใจใส่หญิงสาวเป็นอย่างดี ในทุกๆ คืนเธอได้สัมผัสกับอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นละมุนละไมที่เหินห่างมานานมากแล้ว ทำให้หัวใจที่เดิมแตกร้าวจากความเจ็บปวดเริ่มกลับมาสมานแผลติดกันทีละน้อย
ห้องทานอาหาร
“วันนี้แม่บ้านทำอาหารน่าทานมากเลย คุณทานเยอะๆ นะของชอบคุณทั้งนั้นจะได้บำรุงลูกด้วย” ชายหนุ่มตักอาหารใส่จานให้กับหญิงสาวทั้งเขายังพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโย
