ข้าวฟ่างเดินจนเหนื่อย อ่อนล้ากับการหางานทำ แม้กระทั่งร้านคาเฟ่เล็ก ๆ ก็ยังปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่ เบื้องบนที่สั่งแบล็กลิสต์ตระกูลของเราคือใครกัน ทำไมถึงใจร้ายขนาดนี้…” ข้าวฟ่างคิดในใจ ความคับแค้นใจเอ่อท้นขึ้นมาเป็นระลอก
นอกจากนั้น ลึก ๆ ในใจก็ยังปฏิเสธที่จะเชื่อว่าพ่อแม่ของเธอจะทุจริตจนต้องถูกฟ้องล้มละลาย ทุกอย่างมันดูผิดปกติไปหมด
“เฮ้ออออ” ร่างเล็กถอนหายใจยาวพรืด พลางก้มหน้ามองพื้นอย่างสิ้นหวัง
จู่ ๆ เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ติ๊ง!
ลมเหนือทักมาถามว่า “ได้งานรึยัง?”
ข้าวฟ่างก้มลงมองแป้นพิมพ์ เตรียมจะตอบข้อความไปให้เพื่อน ขณะเดียวกันก็เดินข้ามถนนไปด้วย ซึ่งจังหวะนั้นเอง ไฟเขียวสำหรับคนเดินเท้ายังเปิดอยู่
แต่เพียงชั่วพริบตา
บรืนนนนนน!!!
เสียงเครื่องยนต์ของรถมอเตอร์ไซค์คันหรูดังลั่น พร้อมกับเสียงล้อเสียดสีกับพื้นถนน
ข้าวฟ่างสะดุ้งเฮือก! ความตกใจทำให้หัวใจ
