เช้าวันต่อมา สนามบินนานาชาติ
บรรยากาศภายในสนามบินคึกคักไปด้วยผู้โดยสารที่กำลังเดินขวักไขว่ เสียงประกาศเที่ยวบินดังเป็นระยะ แต่สำหรับใต้ฝุ่นแล้ว ตอนนี้มีเพียงเสียงของหัวใจตัวเองที่เต้นอย่างหนักอึ้ง
เขายืนอยู่หน้าประตูทางเข้าผู้โดยสารขาออก พร้อมกับลมเหนือ น้องสาวของเขา และคุณหญิงวาสนา มารดาของเขา ข้างกายมีลิตา คู่หมั้นที่เพิ่งผ่านพิธีหมั้นไปเมื่อวาน และบอล เพื่อนสนิทของเขาที่ช่วงนี้กำลังก้าวเข้าสู่วงการบันเทิง
คุณหญิงวาสนาเอื้อมมือไปจับมือลูกชายเบาๆ “ดูแลน้องให้ดีนะจ๊ะ และอยู่กับลิตาดีๆ แม่หวังว่าเมื่อไหร่ที่ลมเหนือเดินได้ แม่จะได้กลับมาฟังข่าวดีจากลูก”
ใต้ฝุ่นพยักหน้ารับเงียบๆ โดยไม่พูดอะไร ส่วนลมเหนือที่นั่งอยู่บนรถเข็นทำหน้างอ “ลมจะรีบรักษาตัวให้หายค่ะ แต่พี่ใต้ฝุ่นต้องสัญญานะว่าจะหาข้าวฟ่างให้ลมให้ได้”
ชายหนุ่มชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะยกมือขึ้นขยี้ผมน้องสาวเบาๆ “พี่สัญญา”
เมื่อคุณหญิง
