ณ ห้างอิมพิเรียม
ข้าวฟ่างก้มมองหน้าจอมือถือในมือที่โชว์ชื่อของใต้ฝุ่นอีกครั้ง นี่เป็นสายที่สามแล้วที่เขาโทรมา หลังจากที่เธอรับสายแรกไปได้ไม่นานและได้ยินประโยคสั้น ๆ แต่หนักแน่นของเขา
“ห้างอิมพิเรียมใช่ไหม รออยู่ตรงนั้น เดี๋ยวฉันไปหา”
ข้าวฟ่างรู้ดีว่าถ้าเขามาที่นี่ ทุกอย่างจะวุ่นวายขึ้นแน่ เธอไม่รู้ว่าเขามีธุระอะไร หรือทำไมถึงต้องการมาหาเธอขนาดนี้ แต่เซ้นส์มันบอกให้เธอออกไปจากที่นี่ก่อนที่เขาจะมาเจอ
เธอสูดลมหายใจลึก ๆ แล้วหันไปหาลมเหนือที่ยังคงกินไอศกรีมอยู่สบายใจ
“ลม เราออกไปข้างนอกกันเถอะ”
ลมเหนือเงยหน้าขึ้นจากถ้วยไอศกรีม ทำตาโตอย่างแปลกใจ “หื้ม? ไปไหนเหรอฟ่าง? ยังเดินกันไม่ทั่วเลยนะ”
ข้าวฟ่างพยายามยิ้มกลบเกลื่อน “ก็…ไปเดินเล่นข้างนอกไง อากาศข้างนอกดีออก”
ลมเหนือเลิกคิ้ว “อากาศดี? ฟ่าง ห้างนี้เป็นห้างติดแอร์นะ…”
“ลม! ไปเหอะน่า” ข้าวฟ่างคว้ามือเพื่อนสนิทขึ้นมา ลากให้ลุกขึ้นโดยไม่เ
