ณ ZERO ONE CLUB
ผ่านไปครึ่งชั่วโมงใต้ฝุ่น เดินเข้ามาด้วยสีหน้าครุ่นคิด ขณะที่ บอล กับ ซีโร่ เพิ่งกลับจากการไปส่งข้าวฟ่างที่บ้านแล้วถึงผับพอดี
เมื่อเห็นเพื่อนสนิทมานั่งรอ บอลอดไม่ได้ที่จะแซว พลางกระซิบเบา ๆ ใกล้หูของซีโร่
“ผัวเมียคู่นี้เขาคลาดกันบ่อยจังวะ”
แต่พูดเบาแค่ไหนก็ไม่พ้นหูใต้ฝุ่น
“อะไรของมึง ไอ้บอล?” ใต้ฝุ่นขมวดคิ้ว หรี่ตาจับผิด
บอลยักไหล่ ไม่คิดปิดบัง “ก็วันนี้พวกกูพาข้าวฟ่างไปดูทำเลเปิดร้านขายดอกไม้มา”
ใต้ฝุ่นชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ข้าวฟ่าง… พวกมึงเจอข้าวฟ่างแล้วใช่ไหม?”
ซีโร่ พยักหน้ารับ ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “ใช่ เจอแล้ว”
“แล้ว…” ใต้ฝุ่นกลืนน้ำลายลงคอ ยากจะกลั้นความตื่นเต้นในใจ “เด็กที่กูเจอที่สนามบินเมื่อเช้านั่น…”
ซีโร่สบตาใต้ฝุ่นนิ่ง ๆ ก่อนตอบเน้นชัดทุกคำ “ก็ลูกมึงไง เป็นไปตามคาด”
ใต้ฝุ่นเหมือนถูกฟ้าผ่ากลางใจ ร่างกายชาวาบ มือกำหมัดแน่
