เหนือตะวันมานั่งรอมิสเตอร์คาโต้อยู่ที่นัดหมายนานสองนาน ก็ยังไม่เห็นวี่แววว่ามิสเตอร์คาโต้จะมาตามที่นัดกับเขาสักที
“นี่คุณอรนภา คุณเล่นตลกอะไรกับผมหรือเปล่า”
เหนือตะวันจ้องมองอรนภาอย่างเอาเรื่อง แต่อรนภาก็กลบเกลื่อนด้วยการยิ้มหวานเยิ้มให้กับเหนือตะวัน ชายหนุ่มเห็นแล้วก็หงุดหงิดเข้าไปใหญ่
“อย่าพึ่งใจร้อนซิคะคุณเหนือ ยังไงมิสเตอร์คาโต้ก็ต้องมาอยู่แล้ว” อรนภาพูดขึ้นเมื่อเห็นเหนือตะวันจะระเบิดออกมาให้ได้
“ใจเย็น ๆ ก่อนนะคะ ดื่มไวน์แก้วนี้ซะก่อน” หญิงสาวหยิบแก้วไวน์ส่งให้ เมื่อบริกรนำมาเสิร์ฟพอดีเหนือตะวันหยิบไวน์แก้วนั้นขึ้นมาดื่มด้วยอารมณ์พลุ่งพล่าน เขาอยากจะกลับบ้านไปหาเอื้อมดาวใจจะขาด แต่ต้องมาติดแหง๊กอยู่นี่
ชายหนุ่มดื่มรวดเดียวหมดแก้ว อรนภามองการกระทำของเหนือตะวันอย่างชอบใจ ในที่สุดผู้ชายอย่างเหนือตะวันก็ไปไหนไม่รอด ต้องเป็นของหล่อนจนได้
เหนือตะวันรู้สึกตัวตื่นขึ้น เมื่อมีแสงแดดทอแส
