จุดกลับใจ
15
PUIFAI - จุดเกิดเหตุ
คิดเหรอว่าฉันจะเชื่อ และที่เงียบฉันแค่ฟังผ่านหูไปเท่านั้น ประเด็นของฉันอยู่ที่เอกสารตรงหน้า และความต้องการของเอิงต่างหาก
“จะมีหรือไม่มีก็เรื่องของนาย แต่ฉันยืนยันว่าปุยนุ่นไม่ใช่ลูกนาย แค่นี้น่าจะเก็ทบ้างนะ นายก็ไม่ใช่คนโง่นี่”
“ฉันเป็นคนโง่”
ฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้มองหน้าเขา ทว่าสายตาของเอิงที่มองกลับมีล้านความหมาย เขาเหมือนมีอะไรจะพูดกับฉัน เยอะแยะมากมาย จนอารมณ์เดือดดาลที่มีจากเอกสารนั้นมันค่อยๆลดลงไปเอง
ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆจ้องหน้าเอิงกลับ
โอเค ฉันมีวุฒิภาวะพอจะไม่ใช้อารมณ์ ในเมื่อหัวใจมันไม่ได้หวั่นไหวอะไรก็ให้หูได้ฟังสมองได้คิดบ้างเถอะ
“หมายความว่าไง จะสื่ออะไร?”
“ฉันผิดเองที่วันนั้นพูดแบบนั้น” ริมฝีปากฉันคว่ำลงอัตโนมัติ ต่อให้เขาพูดว่ารู้สึกผิดพันครั้งหมื่นครั้งฉันก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไร ออกจะหมั่นไส้ด้วยซ้ำ
“เพิ่งมารู้เอาตอนนี้?”
“รู้ตั้งแต
