คนตัวเล็กถูกมือหนาผลักเข้าไปในห้องนอนหรูของเขา
"หยุดบ้านะมาร์ติน" ริชชี่ที่ตั้งหลักได้ก็หันมองหน้าเอ่ยบอกร่างสูงเสียงนิ่ง เพราะเธอรู้ดีว่ามันกำลังจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง
"หึ จะกลัวอะไร..."
"...ฉันมันก็แค่เด็กไม่รู้จักโตไง" เจ้าของใบหน้าหล่อพูดออกมาเสียงเย็น ทำเอาหญิงสาวขนลุกด้วยความรู้สึกบางอย่าง แต่พยายามนิ่งอยู่
"หยุดบ้าสักที"
"หึ..." หมับ! มือหนาเลื่อนเข้าไปกระชากแขนเล็กเข้าหาตัวด้วยแววตาแสยะยิ้ม
"...กล้าด่า ตบหน้า แถมยังพยายามจะเข้าไปปกป้องไอ้ครามต่อหน้าฉัน เธอคิดว่าฉันจะยอมหยุดไหมล่ะ"
"อึก..." ริมฝีปากบางกลืนน้ำลายลงคอกับคำพูดและน้ำเสียงของคนตรงหน้า
"แน่นอนว่า...ไม่มีทาง!" พูดจบ มาร์ตินก็จัดการผลักร่างบางลงไปบนเตียงหรูทันที ก่อนที่จะขึ้นคร่อมร่างเล็กของริชชี่ไว้
"ฉันจะบ้าให้สุด...เธอรับให้ได้ก็แล้วกันกับไอ้เด็กไม่รู้จักโตอย่างฉัน!" ว่าแล้ว คนตัวสูงที่กำลังเลือดร้อนอยู่นั้นก
