[มหานครสี่เฉิง] ตลอดการเดินทาง 15 วันที่ผ่านมานางแทบไม่ได้พัก โดนสามีผู้ไม่รู้จักยางอายรังแกเอาตลอดทาง จนนางไม่กล้าสบตากับทหารที่ขับรถม้าด้วยความละอายใจ แต่บุรุษหน้าหนาสามีนางนี่สิหาได้รู้สึกอันใดไม่ ทั้งยังทำท่าทางอิ่มเอิบเสียเต็มประดา จนนางรู้สึกหมั่นไส้อยู่ครามครัน จื่อเซิ่งที่ไม่เคยเห็นเมืองหลวงมองทั้งโน้นทีทางนี้ทีอย่างตื่นเต้น “ต้านแม่ ข้า...ข้าอยากออกไปดูข้านอก ต้านพ่อพาข้าขี่ม้าได้หรือไม่” “ย่อมได้” เขาบอกกับบุตรชายด้วยรอยยิ้ม คนเป็นบิดามีหรือลูกชายร้องขอเช่นนี้จะมิทำให้ หมิงหลันแหวกม่านมองไปยังเบื้องหน้า ย้อนไปคิดถึงก่อนแต่งงานยามนางออกมาเที่ยวเล่นนอกเมืองนั้น โดยมีผิงหลัวและท่านพี่มาเที่ยวเป็นเพื่อน ยิ่งเทศกาลโคมไฟยิ่งสนุกมาก แต่ผ่านไปไม่กี่ปีความสัมพันธ์พี่น้องขาดสะบั้น เพียงเพราะตกหลุมรักชายคนเดียวกัน มาวันนี้หากไปเจอน้องสาวผู้นั้นอีก นางก็ไม่รู้จะกล่าวเช่นไรดีเหมือนก