นิกเดินเข้ามาภายในผับของเพื่อนรักของตัวเองและเขาก็มุ่งตรงไปยังโต๊ะประจำของเขาทันทีพอมาถึงเขาก็เห็นไอ้เพื่อนตัวดีของเขาทั้งสองคนนั่งดื่มกันอยู่แล้ว เขาเลยเดินเข้ามานั่งโดยที่ไม่ได้มองว่าอะอายเดินตามเขามาหรือเปล่า
พรึบ
นิกนั่งลงที่โซฟาตัวว่างโดยที่เขาไม่พูดอะไรออกมาแต่ใบหน้าของเขาแสดงสีหน้าไม่สบอารมณ์จนเพื่อนที่นั่งอยู่ทั้งสองคนต้องมองไปยังคนมาใหม่ทันทีและบิ๊กเกอร์ก็พูดขึ้นมา
“ เป็นเชี้ย อะไรไปกัดกับใครมาหน้าตามึงบอกบุญไม่รับ ”
บิ๊กเกอร์พูดกับเพื่อนของตัวเองออกไปเพราะว่าไอ้เพื่อนคนนี้อยู่ๆก็เดินมานั่งและสีหน้ามันเหมือนกับโกรธเคืองใครมา
“ ป่าว ”
เสียงหนาพูดกับเพื่อนของตัวเองออกไปและเขาก็เอื้อมมือไปหยิบแก้วเหล้าใบว่างที่อยู่ตรงหน้าและเทน้ำสีอำพันลงแก้วประมาณครึ่งแก้วแล้วยกกระดกจนหมดในคราวเดียวกันและมือหนาก็วางแก้วเหล้าลงอย่างแรง ตามอารมณ์ที่มี
ปึ้ง
บิ๊กเกอร์ที่เห็นอาการของเพื่อนเขา
