คิมหันต์
ผมนั่งขับรถด้วยอารมณ์ดีตลอดทาง เพราะว่าวันนี้จะว่าเป็นวันแรกเลยก็ได้ที่ปริมระตายอมให้ผมมาส่งโดยไม่ต่อว่าหรือด่าทอผมเหมือนทุกๆวัน อย่างน้อยก็น่าจะเป็นสัญญาณที่ดี
“คุณเข้าห้องฉันได้ยังไง” แล้วเมียตัวเล็กก็เข้าเรื่องทันที แน่นอนว่าเธอต้องรู้ว่าเป็นฝีมือใคร
“ก็เดินเข้าไปไงครับ” ผมแกล้งตอบเธอออกไปทั้งที่เข้าใจความหมายเธอดี
“ฉันไม่ตลก ตอบฉันมาว่าเข้าห้องฉันได้ยังไง” ร่างบางเสียงแข็งขึ้นทันที
“ครับๆ พี่ไขกุญแจเข้าไป” ผมบอกไปตามตรง ไม่อยากให้เมียเครียด
“คุณเอากุญแจมากจากไหน แล้วมีได้ยังไง” ปริมระตารัวคำถามใส่ทันที
“พอดีว่าพี่...แอบเอากุญแจปริมไปป้ำไว้อีกดอก” ผมตอบเสียงเบาทันที
“นี่คุณ!...” ร่างเล็กกำลังจะโวยวายออกมา แต่ผมแทรกขึ้นก่อน
“แต่พี่ไม่ได้เคยแอบเข้าไปมั่วซั่วนะ พี่ทำไปก็เพราะความเป็นห่วง ช่วงนี้ปริมก็ใกล้คลอดแล้วทำอะไรก็ลำบากพี่แค่อยากแบ่งเบา แล้วอีกอย่างพี่ก็ห่วงว่าถ้าปร
