“ฉันบอกแล้วไงคะว่าแว่นฉันมีสำรองอยู่ที่ห้องหลายอันเลย”
“ลงมาเถอะน่า อย่าโอ้เอ้สิ”
ธีโอก้าวลงไปแล้ว ณดาจะต้องก้าวตามลงไปอีกคน
“ชักช้าอยู่ได้ มานี่เลย” ข้อมือของหล่อนถูกจับ และเขาก็ดันหล่อนเข้าไปในร้าน
“ตัดแว่นครับ”
“เอากรอบแบบไหน เลือกเลยครับ” เจ้าของร้านเป็นชายสูงวัยท่าทางใจดี
“คุณธีโอ ฉันบอกว่าไม่ต้องไงคะ”
เขาไม่สนใจคำคัดค้านของหล่อนเลยสักนิด “เอากรอบป้าๆ แก่ๆ นะครับ เถ้าแก่เลือกมาเลย ผมเอาสองโหล”
“สองโหลเลยหรือครับ” เจ้าของร้านทวนคำพร้อมรอยยิ้มดีใจ แต่ ณดากลับตกใจจนช็อก
“ครับ สองโหล”
“นี่คุณจะบ้าหรือไง ฉันจะไปใช้อะไรหมดตั้งสองโหล”
ณดาทำตาเขียวใส่ธีโอ และทำท่าจะตะโกนบอกลุงเจ้าของร้านเพื่อยกเลิกคำสั่งซื้อ แต่ปากของหล่อนทำได้แค่เผยอคลี่ออก คำพูดยังไม่ทันกระเด็นออกมาเลย ธีโอก็คว้าหน้าของหล่อน และกระชากเข้าไปประกบปากจูบเสียก่อน
“อื้อ...”
หล่อนตกใจ ผลักไส แต่เขากดปากแน่นขึ้น บ
