นี่เขา... มาอยู่ที่นี่จริงๆ หรือ?
ณดาทรุดตัวลงนั่งบนเตียง ดวงตากลมโตเหม่อลอยและยังคงไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่สัมผัสร้อนผ่าวที่เขาฝากเอาไว้บนริมฝีปากยังคงกรุ่นอยู่ในใจ มันตอกย้ำให้หล่อนไม่อาจจะปฏิเสธต่อไปอีกได้ มือเล็กยกขึ้นแตะที่กลีบปากที่ยังคงบวมช้ำ ดวงใจสาวเต้นแรงระรัว หากวรันธาราไม่เข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน ป่านนี้หล่อนคงยินยอมให้เขาราวกับหญิงสาวใจง่ายไปแล้ว
ทำไมหล่อนจะต้องอ่อนแอ ทำไมจะต้องเปราะบางนักกับผู้ชายคนนี้ ผู้ชายที่ไม่มีก้อนเนื้อที่เรียกว่าหัวใจฝังในอก
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้น และก็ทำให้เจ้าของห้องอย่างณดาสะดุ้งตกใจ หญิงสาวรีบกล้ำกลืนความรู้สึกมากมายลงไปในอก ก่อนจะเอ่ยถามออกไป
“ใครคะ”
เงียบไม่มีเสียงตอบกลับมา
“ธารเหรอ”
ก็ยังเงียบเช่นเดิม ณดาจึงลุกขึ้นจากเตียง และเดินไปหยุดที่บานประตู หัวใจเต้นระรัว
อาจจะเป็นธีโอ...
ทั้งรู้สึกโหยหา หิวกระหาย แต่กระนั้น
