06.14 am.
"แค่กๆ"
ผมลืมตาผ่านความมืด และขยับตัวไปเปิดไฟในห้องเพื่อมองโสนที่กำลังนอนไออยู่ข้างๆ ส่วนบนโต๊ะก็มีโถน้ำสำหรับเช็ดตัวที่ผมใช้เช็ดตัวโสนทั้งคืนวางอยู่ ผมอังมือบนหน้าผากน้องเพื่อที่จะดูอุณหภูมิร่างกายซึ่งเช้านี้ดีขึ้นมาหน่อยเพราะตัวไม่ร้อนมากเหมือนเมื่อคืน
"โสน โสน"
"อือ แค่กๆ"
โสนลืมตาขึ้นมามองผมที่ตอนนี้สวมแมสอยู่ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว เพราะโสนกลัวผมจะติดไข้ไปติดลูกอีกที และจริงๆน้องอยากให้นอนแยกห้องด้วยซ้ำแต่ผมไม่ยอม เพราะอยากดูแลเธอด้วย
"เป็นยังไงบ้างยังปวดหัวอยู่ไหม?"
"โอเคขึ้นแล้วค่ะ แต่ยังเหนื่อยอยู่"
โสนตอบเสียงเบา ผมจึงพยักหน้าและลุกจากเตียง
"งั้นพี่ไปทำข้าวมาให้กินก่อนกินยานะ"
"ไปดูลูกๆก่อนสิคะ"
"ครับๆ พี่ไม่ลืมหรอกน่า"
ผมยิ้มตอบโสน และตอนนี้อยากจะหอมแก้มเมียชะมัดถ้าไม่ติดว่าเธอเป็นไข้นะผมทำแล้ว ผมห่มผ้าให้โสนดีๆและปิดไฟบนหัวเตียงก่อนจะเดินไปอาบน้ำแต่งตัวออกไปหาเ
