Ep.45
Vincent talk.
วันต่อมา
"ไง ฟื้นสักทีนะ"
"อืม ตอนนี้กี่โมงแล้ว" ผมพยายามสะบัดความมึนออกไป แล้วค่อยๆดันตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง ก่อนจะเอ่ยถามแพรที่นั่งกอดอกมองผมอยู่ปลายเตียง
"เที่ยง"
อ่า เที่ยงเลยเหรอวะเนี่ย เมื่อคืนนี้ผมจำได้ว่าพวกเพื่อนๆ แม่งเล่นผมหนักมาก พวกมันจงใจกันมอมเหล้าผม ผมก็พยายามควบคุมตัวเองแล้วนะ แต่แม่ง! ใครมันจะไปเก่งสู้เหล้าได้วะ
"ขอโทษนะแพร" ผมเอ่ยออกไปด้วยความรู้สึกผิด เพราะผมเมา ทำให้เมื่อคืนเราไม่ได้ทำพิธีเข้าหอกัน งานแต่งเราเลยไม่เสร็จสมบูรณ์อย่างที่มันควรจะเป็น
แพรมองผมด้วยสายตานิ่งๆ ฉายแววหงุดหงิดนิดหน่อย ก่อนที่เธอจะถอนหายใจใส่ผมแล้วพูดขึ้น
"เฮ้อ! อย่ากินให้เมาแบบนี้อีกละกัน"
"ครับ"
"ส่วนเรื่องเข้าหอน่ะช่างมันเถอะ ฉันไม่ได้ซีเรียสอะไรกับพิธีการอยู่แล้ว"
"?"
"...จะเข้าวันไหนก็เหมือนกันนั่นแหละ" ผมคลี่ยิ้มออกมาทันทีที่แพรพูดจบ ผมดีใจนะที่คน
