Ep.17
Pair talk.
"แพร!!"
ฉันลุกขึ้นยืนแล้วหันไปมองวินเซนต์ที่เปิดประตูพรวดเข้ามาด้วยสีหน้าตื่นตระหนก ขมับทั้งสองข้างมีเหงื่อซึมเต็มไปหมด คงจะรีบวิ่งขึ้นมาสินะ
"ฮรือๆๆ ช่วยรี่ด้วยค่ะ รี่เจ็บ ฮรือๆๆ" อีรี่มันเอามือกุมแผลที่ฉันแทงซ้ำแล้วร้องไห้โอดครวญโหยหวนอ้อนวอนขอให้วินเซนต์ช่วย
"ช่วยมันสิ" ฉันพูดเสียงเรียบ บอกวินเซนต์ที่ยืนดูอยู่ เขาไม่พูดอะไรแต่หยิบสมาร์ตโฟนของตัวเองขึ้นมาโทรเรียกรถพยาบาลทันที จากนั้นเขาก็เดินเข้ามาถามฉัน
"เป็นไรมั้ย"
"ไม่ ฉันไม่ใช่พวกคนโง่" พูดจบฉันก็หันไปเบะปากใส่อีรี่ที่นั่งกุมแผลตัวเองอยู่แล้วร้องไห้ไม่หยุด วินเซนต์เขาพยักหน้าให้ฉัน ก่อนจะเดินไปนั่งยองๆ ลงตรงหน้าอีรี่ที่มองวินเซนต์ตาละห้อย
"ถอดเสื้อคลุมออกมาสิ"
"ฮึก! ถะ...ถอดทำไม ฮือๆ ช่วยรี่ด้วย รี่เจ็บ"
เหอะ! ถามโง่ๆ ฉันน่าจะแทงปากมันนะ
"เธอต้องห้ามเลือดก่อน ระหว่างรอรถพยาบาล" ฉันเดินไปนั่งไขว่ห้าง
