Ep.22
Pair talk.
"รีบกินข้าวแล้วจะได้รีบกินยา" ฉันนั่งมองจานข้าวผัดและยาแก้ปวดที่วางอยู่ตรงหน้า ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองคนที่นั่งกอดอกมองฉันอยู่ฝั่งตรงข้าม
ฉันถามตัวเองในใจหลายรอบมาก ทำไมฉันต้องยอมมานั่งอยู่ตรงนี้ตามที่ผู้ชายที่นั่งตรงหน้าสั่ง นั่งมองจานข้าวโง่ๆ เหมือนคนมีความผิด ทั้งที่ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เอาจริงๆ ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมฉันต้องกลัวเขาด้วย
"กิน" วินเซนต์ออกคำสั่งกับฉันอีกครั้งเมื่อฉันไม่ยอมกินมันสักที ฉันต้องกินเหรอ จริงๆ แล้วฉันควรจะกลับคอนโดตัวเองได้แล้วไม่ใช่เหรอ
"ฉันจะกลับ!" พูดจบฉันก็เตรียมจะลุกขึ้น แต่...
"นั่งลงแพร" นั่นแหละ พอเขาพูดมาแบบนั้นฉันก็ยอมนั่งลงตามเดิม ทำไมอะ...ทำไมฉันต้องกลัวเขาเหมือนคนมีความผิดด้วย ไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ
"นายมีอะไรก็รีบๆ พูดมาเลยดีกว่า ฉันจะได้รีบกลับคอนโด" ฉันยกมือขึ้นมากอดอกแล้วพูดขึ้น พูดจบก็หันหน้าไปอีกทางทัน
