39.ฉันดูคนเดียวก็พอ

1215 คำ

39 เวลาเกือบเที่ยงวันข้าวเม่ารู้สึกตัวตื่น ลุคถึงพากลับ ใช้เวลาไม่ถึงสองชั่วโมงพวกเขาก็ถึงบ้าน คนที่ไม่ควรจะอยู่ก็ไม่อยู่แล้ว จึงไม่ทำให้คนตัวเล็กอารมณ์เสีย โธรธลุคอีกรอบ "พรุ่งนี้คุณลุคจะออกไปทำงานข้างนอกหรอ" เด็กน้อยเดินเข้ามาหาลุคในห้องทำงาน "อือ" ลุคตอบในลำคอ ตามองเอกสารไม่ละตา เขาเลื่อนนัดของวันนี้ไปเป็นพรุ่งนี้ทั้งหมดแล้ว "ข้าวเม่าขอไปหาเพื่อนนะ" "เพื่อนขี้เมาของเราน่ะหรอ" ลุคละสายตาจากงานมองหน้าเด็กน้อยที่มานั่งเฝ้าข้างๆ "แหะๆ กลุ่มนั้นแหละ ปกติก็ไม่ได้ขี้เมานะ วันนั้นหนักไปหน่อย" เธอยิ้มแห้ง ได้ฉายากลุ่มใหม่เลย กลายเป็นกลุ่มขี้เมาซะได้ "ไม่หน่อยแล้วมั้ง กลับบ้านไม่เป็นสักคน" "สรุปให้ไปมั้ยเนี่ย" "อยากไปก็ไปสิ" เขาไม่ได้ตั้งกฎเกณฑ์กับเด็กน้อยอยู่แล้ว แต่ถึงเวลากลับก็ต้องกลับไม่ใช่เกเรหนีไปกินเหล้าไม่บอก "^^" "จะกลับกี่โมง" "กลับมาทันทานข้าวเย็นกับคุณลุคแน่นอน^

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม