รถเฟอรารี่สีแดงโยกสะเทือนราวกับเกิดแผ่นดินไหวอยู่อีกไม่นานก็กลับมาสู่ความเงียบสงบ ใบหน้าของคนที่อยู่ในรถเต็มไปด้วยเหงื่อโทรมกาย เมื่อเฟอนันเดสขยับสวนสะโพกขึ้นลงกับคนที่ควบขี่เขาอยู่อีกสองสามครั้ง พุดมาลัยก็พาเขาไปพานพบกับจุดสูงสุด ความสุขสุดยอด หลังจากปลดปล่อยสายธารรักข้นเหนียวพวยพุ่งเข้าสู่ตัวตนของเธอ
พุดมาลัยก็เอนซบหน้าลงกับบ่ากว้าง เฟอนันเดสรู้สึกอิ่มเอมมีความสุขอย่างหาอะไรเปรียบไม่ได้ รสชาติเซ็กซ์ของพุดมาลัยดีเยี่ยมจนเขาติดใจ จนเกิดความหวงแหน อยากกักขังเธอไว้ใต้ร่าง
เฟอนันเดสกดจุมพิตลงกับเส้นผมอ่อนนุ่มของคนที่หมดแรงกับแผงอกเขา เขากอดกระชับร่างแน่งน้อยหลวมๆ ยังไม่อิ่ม ยังอยากจะตักตวงจากพุดมาลัยอีกแต่เขาก็ไม่อยากเอาแต่ใจมากนักเพราะสถานที่มันไม่สมควร
แต่เขาก็ยับยั้งความต้องการไม่อยู่จริงๆ ครั้งต่อไปเขาจะเลือกสถานที่ดีกว่านี้ ไม่ให้พุดมาลัยเกิดความกระดากอาย เฟอนันเดสบอกตัวเองอย่างมั่นใจ
