“คุณไม่ต้องประกาศตัวนักก็ได้ว่าเป็นอะไรกับฉัน ฉันอายเขา และฉันก็ยังไม่ได้บอกว่าจะให้สิทธิ์คุณมาเป็นพ่อของลูก ลูกเป็นสมบัติของฉันคนเดียว” พุดมาลัยเดินเชิดไม่สนใจใบหน้าบอกว่าเซ็งสุดขีด
“ตอนทำช่วยกันทำ ตอนนี้จะมายึดเป็นกรรมสิทธิ์คนเดียวผมไม่ยอมนะ”
พุดมาลัยหันมาค้อนใส่ “แล้วใครจะแคร์ มีแค่แม่คนเดียวก็พอแล้ว”
เฟอนันเดสอ้ารู้สึกหงุดหงิดแต่ก็ไม่อยากต่อปากต่อคำ เขาอยากต่อแขนต่อขาให้เจ้าตัวน้อยที่ตอนนี้แม้ว่าเดือนแรกยังไม่เห็นเป็นรูปเป็นร่างแต่เขาก็เชื่อว่าเขาจะรักเด็กคนนี้ได้มากกว่ารักตัวเองเสียอีก ขายาวก้าวตามเมียไปติดๆ ด้วยเห็นว่าเมียกำลังหันไปชนกับรถเข็นเครื่องมือในโรงพยาบาลเขารีบดึงพุดมาลัยหลบเข้าข้างทางแล้วส่งสายตาดุๆ
“คนท้องจะเดินจะทำอะไรต้องระวัง คุณเป็นแม่คนแล้วนะโบว์” เฟอนันเดสบอกเสียงนุ่ม ใบหน้าหล่อเหลาวิตกกังวลที่เห็นเธอเดินไม่ระมัดระวังจนพุดมาลัยรู้สึกได้ว่าเขาเป็นห่วงเธอกับลูกจริง
