“เสียใจด้วย ที่บังเอิญโบว์เป็นคนใจแคบ ต่อให้คุณคุกเข่าอ้อนวอนก็ไม่มีทางใจอ่อนกลับไป ไปได้แล้วค่ะที่นี่ไม่ต้อนรับคนอย่างคุณ”
“ไม่ต้อนรับผม” เฟอนันเดสคำรามต่ำในลำคอ อารมณ์ทั้งน้อยใจปนหึงหวงตีกันยุ่ง “แต่ต้อนรับคนอย่างไอ้หมอนั่นหรือไง ผมเห็นหน้ามันก็รู้แล้วว่ามันคิดจะฟาดคุณ ดูตามันก็รู้เห็นหน้าเงียบๆ มันฟาดเรียบมานับไม่ถ้วนเชื่อผมเถอะ”
พุดมาลัยยิ้มเยาะเขา “บางทีฉันอาจจะรู้แล้วและเต็มใจก็ได้ ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ เป็นห่วงคุณไอรดาเถอะ เดี๋ยวจะพาทำให้ฉันต้องเดือดร้อนเพราะจะมีชะนีโทรมาร้องเรียกสามีให้กลับบ้าน”
แม้จะลาออกจากบริษัทมาแล้วแต่พุดมาลัยก็ได้ยินผ่านดาริกาว่าไอรดานั้นทำตัวราวกับเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเฟอนันเดสเดินเข้าออกจนพนักงานบริษัทนั้นเข้าใจว่าไอรดาคือผู้หญิงคนใหม่ของเขาไปเสียแล้ว
“ผมกับไอไม่มีอะไรกัน ที่ผมสอนงานให้เขาเพราะเขาเป็นลูกสาวหุ้นส่วนเท่านั้น ที่ยอมให้เขาใกล้ชิดเพราะอยากผูกมิตร
