“ปัทโธ่โว้ย แล้วจะทำยังไง คุณก็รู้ว่าผมมีเมียแล้ว ถ้าเมียผมรู้เรื่องของเราจะทำยังไงกัน”
ชาลิสานิ่งอึ้งไปพักหนึ่งไม่คิดเลยว่าจะได้ยินคำพูดแบบนี้จากกิตติทั้งๆที่เขาดูท่าทางจะลุ่มหลงราวกับว่าพร้อมจะสลัดเมียและลูกเก่าทิ้งได้เสมอโชคดีที่วันนี้แผนกสูตินารีเวชมีผู้มาใช้บริการน้อยนิด เสียงสบถจากกิตติจึงไม่มีใครได้ยิน
“หมายความว่ายังไง คุณไม่ดีใจเลยเหรอ ไหนคุณบอกว่าคุณรักฉัน รักมากกว่าอีแก่เหนียงยานที่บ้านไงล่ะ”
กิตติลพยายามปรับอารมณ์ตึงเครียดลงเขาไม่น่าจะระเบิดอารมณ์ใส่ชาลิสาไปแบบนั้น เขาควรหาทางไกล่เกลี่ยแล้วพูดกับเธอดีๆ
“ผมขอโทษ” กิตติดึงมือชาลิสาที่กำลังนั่งน้ำตาท่วมขึ้นมาจุมพิตแล้วกอดกระชับ “ทำไมผมจะไม่ดีใจแต่ผมตกใจมาก ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีในเมื่อคุณก็รู้ผมมีเมียกับลูกอยู่ที่บ้านแล้ว”
ชาลิสาปาดน้ำตาทิ้งอย่างไม่ไยดี เธอจะไม่ยอมให้ลูกของเธอได้ชื่อว่าลูกเมียน้อยอย่างเด็ดขาด “มีได้ก็เลิกได
