25

1415 คำ

เฟอนันเดสกลับมาเอนกายลงนอนข้างๆร่างละมุนที่หอมกรุ่นเนื้อสาวไปทั้งตัว เขาบรรจงจูบแก้มนวล ตามด้วยลาดบ่าเกลี้ยงเกลา เขาประกบปากร้อนๆ ไปทั่วอย่างหลงใหล ทำให้คนนอนอยู่สะดุ้ง ตัวร้อนผ่าวหันมาด้วยความตกใจ “คุณเฟอนันเดสพอเถอะค่ะ ถ้าไม่อยากเห็นฉันต้องไปนอนให้น้ำเกลือ” เขาหัวเราะดังลั่น “จริงเหรอ ขนาดนั้นเลย” เฟอนันเดสยิ้ม เขาไม่เคยนอนเตียงเดียวกับใครแต่ตอนนี้อยากมีพุดมาลัยนอนเตียงเดียวด้วยกันทั้งวันทั้งคืน “โบว์ตัวหอม สวยไปทั้งตัว จนผมจะอดใจไว้ไม่อยู่ ทั้งที่อยากนอนแต่อยากทำอย่างอื่นมากกว่า” ปลายนิ้วชี้แข็งแรงสะกิดต้นแขนเธอยิกๆ จนพุดมาลัยต้องตีแขนเขา “น่านะผมอยากได้อีก กินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม” “ไม่ค่ะ” เธอตอบสั้นๆแต่ได้ใจความ นึกไม่ถึงว่าตอนแรกที่พบกันเขาดูเย็นชา ถือตัว ไม่คิดว่าวันหนึ่งเขาจะคลอเคลียอยู่ข้างตัวแบบนี้ พุดมาลัยคิดแล้วต้องวาบหวิว สะดุ้งน้อยๆเมื่อมือแกร่งเริ่มซุกซนไปตามแนวกระดูก จาก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม