ร่างบางของนางหมดสิ้นแล้วความภาคภูมิใจ เพราะตอนนี้นางกลายเป็นพระชายาของเขาอย่างสมบูวรณ์แบบแล้ว ไม่มีอะไรมาเปลี่ยนเรื่องนี้ได้ และเขาก็คงใช้เรื่องนี้มาเย้ยหยันนาง และกดนางให้นางอยู่ใต้อาณัติของเขาตลอดไป
ในขณะที่หลินลี่ลี่มัวแต่คิดเรื่องนี้ ร่างสูงของเขากลับไม่ได้สนใจเรื่องนี้แม้แต่น้อย เพราะเขากำลังสนใจปทุมถันคู่งามที่มันกระเพื่อมขึ้นลงอยู่อย่างนั้น ซึ่งเขารู้ดีว่ามันหวานล้ำแค่ไหน เขาอยากที่จะครอบครองมันอีกครั้ง แต่เจ้าของร่างนั้นกลับมัวแต่คิดฟุ้งซ่านเรื่องอื่น ไม่ได้ระแวงสักนิดเลยว่าจะต้องมาเจอเรื่องนี้อีก
มือหนาของเขาเริ่มมาลูบไล้ที่ปลายยอดถันสีหวานของนาง นั่นทำให้หลินลี่ลี่ได้สติ แล้วนางก็ต้องหันหน้ามามองเขาด้วยความไม่เข้าใจ ไม่รู้ว่าเขาจะทำเช่นนี้ทำไม แล้วเมื่อสักครู่เขาก็เพิ่งได้ในสิ่งที่เขาต้องการ แล้วตัวเขาจะต้องการอะไรอีกล่ะ ในเมื่อนางไม่มีความภูมิใจหลงเหลืออยู่แล้ว เขาได้มันไปแล้ว
