“ได้สิ เจ้าสงสัยก็ถามมา ข้าว่าหากเจ้าไม่ได้ถามข้าออกมา เจ้าคงนอนไม่หลับเป็นแน่” หลินลี่ลี่ยิ้มให้กับสาวใช้คนสนิท เพราะท่าทางของเฟยกุ้ยตอนนี้เต็มไปด้วยความอยากรู้
“เอ่อ...คุณหนูทำไมมีกระบี่อยู่กับท่านเจ้าคะ ข้าไม่เข้าใจจริงๆ เพราะในห้องของท่านไม่เคยมีกระบี่นี่นา” เฟยกุ้ยเอ่ยถามออกมาด้วยความสีหน้าฉงน
“ข้าเอามาเตรียมขู่ท่านอ๋อง” หลินลี่ลี่ตอบมาตามจริง นางไม่มีทางปิดเฟยกุ้ยหรอก เพราะเฟยกุ้ยเป็นเหมือนเพื่อนคนเดียวที่นางมี บางทีการได้ระบายอะไรออกมา อาจจะทำให้นางสบายใจขึ้นมาก็ได้ แต่คนที่ได้ฟังอย่างเฟยกุ้ยนั้นต้องเอามือปิดปากด้วยความประหลาดใจ
“คุณหนูพูดจริงๆ หรือเจ้าคะ” เฟยกุ้ยถามออกไป เพราะคิดว่าเจ้านายของนางล้อเล่น แต่ความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นเลยสักนิด ทุกอย่างคือความจริง
“จริงสิ” หลินลี่ลี่เอ่ยออกมาตามจริง
“มีแต่คนเขาอยากให้พระสวามีโปรดปราน แต่คุณหนูของข้ากลับไม่อยากให้พระสวา
