“ทหารมาลากตัวพระชายาออกไปโบยเดี๋ยวนี้ โบยอย่าหยุด จนกว่าพระชายาจะยอมขอโทษ” หลี่ลู่เหอตะโกนออกมาด้วยความโกรธ ถ้าเพียงนางยอมขอโทษหยางเฟิ่ง นางก็ไม่ต้องถูกโบย และถ้านางเอ่ยปากขอโทษตอนนี้ เขาก็จะไม่โบยนาง
“ท่านอ๋อง อย่าโบยคุณหนูเลยเจ้าค่ะ” เฟยกุ้ยเอ่ยออกมา ก่อนที่จะคุกเข่าลงทันที หลี่ลู่เหอหาได้สนใจสาวใช้ของหลินลี่ลี่ไม่ เขาสนใจเพียงว่าหลินลี่ลี่จะขอโทษหยางเฟิ่งหรือไม่ เพราะถ้าหลินลี่ลี่ไม่ขอโทษ ต่อให้ใครหน้าไหนก็ไม่สามารถห้ามเขาได้หรอก
“พานางออกไปเดี๋ยวนี้” หลี่ลู่เหอเอ่ยออกมาด้วยความเกรี้ยวกราด ส่วนหยางเฟิ่งนั้นได้แต่ยืนมองด้วยความสะใจ แต่นางก็ต้องเตรียมเล่นบทนางเอกแล้วสิ เพราะนางรู้จักหลี่ลู่เหอดี เวลาที่เขาโกรธมากเช่นนี้ ต่อให้เป็นนาง ก็ไม่สามารถห้ามหลี่ลู่เหอได้หรอก
“พี่ลู่เหอ ท่านอย่าลงโทษพระชายาเลยนะเจ้าคะ นางไม่ขอโทษข้าก็ไม่เป็นไร ถ้าท่านทำแบบนั้นจะทำให้นางเข้าใจข้าผิดไปมากกว่าเดิมเ
