"เหนื่อยไหมคะ" ดารารายใช้ฟองน้ำถูหลังเขาเบาๆ
"ไม่ครับ น้ำหวาน..."
"เดี๋ยวเราค่อยคุยกันเรื่องนั้นค่ะ"
ภาคินยืนเงียบนิ่งให้เธอถูหลังให้ เขาคิดว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ ที่เธอไม่ยอมพูด ภาคินหันหน้ากลับหาเธอทันที
"ดาวมีอะไรที่ไม่สบายใจ น้ำหวานมาพูดอะไรกับดาว" ภาคินจ้องมองเข้าไปในนัยน์ตาคู่นั้นของเธอ เธอมีความกังวลใจและความไม่สบายใจแฝงอยู่
"เธอมาพูดเรื่องไร้สาระ ที่ดาวไม่คิดจะใส่ใจ" ดารารายยังคงใช้ฟองน้ำถูอกแกร่งเขาแผ่วเบา ภาคินจึงจับมือเธอไว้
"ดาวครับ ดาวเชื่อใจพี่ไหม ว่าพี่หยุดแล้วจริงๆ พี่หยุดที่ดาวแล้ว คำพูดอะไรที่น้ำหวานพูดอย่าไปฟัง พี่อยากให้ดาวสบายใจ และพี่ชอบให้ดาวมีความสุขเวลาอยู่กับพี่และลับหลังพี่ ดาวคือสิ่งมีค่าของพี่ ดารารายที่ประดับบนฟากฟ้าสุขสกาวในยามค่ำคืน พี่จะไม่ดึงดาวดวงนี้ ให้หม่นหมองและไร้ค่า พี่รักดาวดวงนี้ อย่างที่ไม่เคยรักผู้หญิงคนไหนมาก่อน ดาวดวงนี้มาอยู่ในใจพี่ และจะอ
