หญิงสาวหันข้างมาช้าๆ ยิ้มช้าๆ ให้เขาเห็น แต่มันทำให้ภาคินขนลุกซู่ไปทั้งร่างกาย ยิ้มของเธอมัน เป็นยิ้มที่เย็นยะเยือกจับขั้วหัวใจ อีกทั้งทำให้เขารู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
"พี่คินคะ" ดารารายเอ่ยพูดช้าๆ เบาๆ
"ดาวมัดพี่ไว้ทำไม" ภาคินเอ่ยถามเธอด้วยความสงสัย ดารารายลุกขึ้นยืนเต็มตัวหันมาที่เขา เขาเห็นเธอใส่บราแปะไว้ที่ทรวงอก จีสตริงสีดำแทบจะเห็นไปถึงไหนต่อไหน และรองเท้าส้นสูงประมาณสี่นิ้วสีดำทำให้เธอดูเย้ายวนน่าค้นหายิ่งนัก
"ดาวคิดว่าพี่คินชอบแบบนี้ ดาวเลยลองใส่ดู สวยไหมคะ" ดารารายเอ่ยถาม แล้วยิ้มให้เขาบางๆ
"ชอบสิครับ ทำไมจะไม่ชอบ แต่พี่ชอบที่ดาวไม่ใส่อะไรอยู่บนตัวมากกว่า" ภาคินเอ่ยแผ่วเบา น้ำเสียนั้นฟังดูเซ็กซี่ไม่น้อย อีกทั้งยังเผยยิ้มให้เธอ
"แล้วแบบนี้ละคะ" ดารารายเอ่ยเผ่าเบา ใช้มือแกะบราออกทีละข้างอย่างช้าๆ แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเซ็กซี่จนเขาควบคุมกำหนัดแทบไม่อยู่
"โอ้ย...เจ็บจัง" เธอทอดมองเขาด้วยสายตาที่เป็นประกาย ซึ่งไม่ต่างจากเขาที่ความเป็นชายนั้น ตั้งตรงและขยายใหญ่มากขึ้น จึงเอ่ยบอกเธอแผ่วเบา
"ดาว...พี่ทนไม่ไหวแล้วนะ" ภาคินกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากนัก
"ใจเย็นที่ค่ะ...พี่คิน ดาวยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ" เธอพูดน้ำเสียงหวานให้เขาฟัง อีกทั้งเธอจับจีสตริงลงมากองที่พื้น แล้วก็ก้าวออกจากมัน การกระทำของเธออยู่ในสายตาเขา มันดูเซ็กซี่ เร้าใจมากๆ จนเขาอยากจะจับเธอกดลงใต้ร่างของเขา ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่ทำไมเธอมัดตนแบบนี้ด้วย ทันใดนั้นดารารายคลานขึ้นจากปลายเตียงช้าๆ มาบนตัวของเขา
"พี่คิน" ดารารายทำเสียงให้หวานอีกครั้ง จนเขาสะท้านด้วยกำหนัดไปทั้งตัว
"ครับ" เขาเอ่ยตอบเธอด้วยรอยยิ้ม
"พี่คินจำเรื่องเมื่อคืนได้ไหมคะ" ดารารายใช้นิ้วโป้งเคล้าคลึงอยู่บนยอดอกที่อุดมไปด้วยซิกแพกของเขาข้างหนึ่ง
"พี่คินค่ะ...ดาวกำลังถามพี่คินอยู่นะคะ" เธอเห็นเขากำลังจ่องหน้าตัวเองอยู่ เธอเองก็อยากให้เขาเป็นคนสอดใส่ แต่เรื่องเมื่อคืนเรื่องยังไม่จบ แต่อยากให้คนข้างล่างคลั่งตายไปก่อน เขาเองก็นึกถึงเรื่องเมื่อคืนนีกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก
"พี่ไม่ได้ทำอะไรเลย" ภาคินพูดช้าๆ อย่างมั่นใจ
"พี่คินคิดดีๆ ก่อนพูด"
ภาคินมองหน้าเธอแล้วก็คิดถึงเรื่องเมื่อคืนว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ทันใดนั้นเขาคิดถึงเรื่องที่ดารารายคุยกับวิศรุตอย่างสนิทสนมจนเขาแทบจะเอาเธอออกมาจากตรงนั้น
"พี่เห็นดาวคุยกันอย่างสนิทสนมกับไอ้รุจ เป็นสิ่งไม่ชอบเป็นอย่างมาก แล้วดาวก็บอกคิดถึงไอ้รุจอีก ดาวรู้ไหมว่าพี่หึงแค่ไหน ขณะเดียวกันดาวไม่เคยบอกคิดถึงพี่แม้แต่คำเดียว คำว่ารักก็เช่นกัน พี่ก็ไม่เคยได้ยินจากปากของดาว รู้ไหมว่าพี่รักดาวแค่ไหน ดาวไม่เข้าใจพี่หรอก แต่ตอนนี้ดาวเป็นของๆ พี่ เป็นของพี่แค่คนเดียว พี่ไม่ยอมให้ใครหน้าไหนเอาดาวไปจากพี่ได้ เพราะพี่รักดาว ได้ยินไหมว่าพี่รักดาว"
เธอยังไม่ค่อยแน่ใจกับคำว่ารักของเขาเท่าไหร่ แต่เธอยังรู้สึกโกรธไม่หายที่เอาเธอไปเปรียบเทียบกับน้ำหวาน เธอจึงเอ่ยพูดเรื่องน้ำหวาน ที่เอาตนไปเปรียบเทียบกับเธอ
"เมื่อคืนพี่คินเอาดาวไปเปรียบเทียบกับน้ำหวานทำไมคะ ทั้งที่น้ำหวานเป็นแฟนเก่าของพี่คิน และเป็นภรรยาของพี่รุจ ดาวไม่ชอบให้พี่คินเอาดาวไปเปรียบเทียบกับคนอื่น หรือพี่คินอยากให้ดาวไปจริงๆ ดาวก็จะไป ถ้าพี่คินต้องการ"
สีหน้าของภาคินแสดงออกถึงความตกใจ ไม่คิดว่าตนเองจะพูดทำร้ายใจเธอ เอาเธอไปเปรียบเทียบกับน้ำหวาน แสดงว่าตนเองเมาจัดอย่างมาก ขาดสติขนาดนี้
เวรเอ๊ย...
"พี่ขอโทษจริงๆ " ภาคินพูดด้วยสีหน้าหมองเศร้า ดารารายรู้ว่าเขาสำนึกผิดจริงๆ แต่ไอ้คำว่า ผู้หญิงหลายใจ มันก็ยังฝังอยู่ในใจอยู่
"คนเมามักจะพูดความจริงเสมอ ไม่จริงเหรอคะ" ดารารายข่มอารามณ์ไม่ให้ร้องไห้ เมื่อคืนเธอได้ยินคำนี้หลายคำจนปวดใจถึงขั้นร้องไห้ออกมา
"พี่ขอโทษดาว พี่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ " เขาพูดด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด
"ผู้หญิงหลายใจ...พี่คินคิดว่าดาวเป็นผู้หญิงใจง่ายเหรอคะ" ดารารายพูดช้าๆ ด้วยความปวดใจ
"พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้น" ภาคินพูดช้าๆ เบาๆ
"พี่คินบอกว่าดาวเป็นผู้หญิงหลายใจ มันทำให้ดาวเสียใจมากแค่ไหน ดาวก็คนนะพี่คิน ตั้งแต่อยู่กับพี่คินมา ดาวไม่เคยไปไหนแม้แต่ครั้งเดียว นอกจากไปตลาดแล้วก็กลับบ้าน แต่พี่คินมาว่าดาวเป็นผู้หญิงหลายใจ ดาวก็เสียใจนะคะ" ดารารายหลั่งน้ำตาออกมาอย่างไม่อายทัที
"ดาว"
ภาคินไม่มีคำพูดใดจะพูดออกมาแก้ตัว เขาก็เสียใจที่พูดไม่ดีกับเธอ เขากระตุกเชือกที่เธอมัดไว้ข้างหนึ่งออก แล้วใช้มือข้างที่ออกมา ปลดอีกข้างออก เขารู้ว่าเธอไม่ได้มัดมันไว้แน่น แต่ก็อยากให้เธอเป็นคนปลดมันด้วยตัวเอง เขาเองไม่อาจเห็นน้ำตาของเธอได้ ภาคินลุกขึ้นนั่งเอาเธอมาสวมกอด ดารารายซบใบหน้าบนอกเขาทันที
"ดาว...พี่คินขอโทษจริงๆ ที่ทำให้ดาวเสียใจ" เขาใช้มือลูบหลังเธออย่างอ่อนโยน จนเธอเงียบลง เงยหน้ามองเขา
"พี่คิน รักดาวไหม ดาวถามจริงๆ "
ภาคินดึงมือหญิงสาวออกมาจากการสวมกอดตน มาทาบบนอกด้านซ้าย
"ทั้งหมดในใจของพี่ มันเป็นของดาวหมดแล้ว แล้วดาวละ ให้พี่ได้ไหม" ภาคินพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง และยิ้มให้เธอ
"พี่คิน..." ดารารายเองถึงกับพูดไม่ออก
เธอรู้ว่าเขาผ่านผู้หญิงมาตั้งมากมายไม่นับถ้วน จนไม่แน่ใจว่าเขาจะรักตนอย่างแท้จริงหรือเปล่า กลัวว่าวันหนึ่งเขาจะเบื่อตน แล้วทิ้งตนไปเหมือนที่เขาเขี่ยผู้หญิงของเขาออกไป
"ดาวไม่ต้องตอบพี่ตอนนี้ก็ได้...ดาวมีเวลาอยู่กับพี่ชั่วชีวิต เราค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปกันก็ได้ พี่ไม่รีบ แต่จำไว้เสมอว่า พี่เป็นของตายของดาว ที่ดาวจะทำอะไรกับพี่ก็ได้...พี่จะไม่ร้องเลย" ภาคินยิ้มกว้างจนหญิงสาวหมั่นไส้
"พี่คินอะ"
เธอรู้ว่าเขาต้องการอะไร และรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้