ฉันทนไม่ไหวแล้ว มันดังไม่หยุดเลย!
ฉันตัดสินใจลุกขึ้น ก่อนจะเอาหูแนบฟังที่กำแพงชัด ๆ
“หวานทำอะไร ฮ่า ๆ” หมอนายถึงกับหัวเราะลั่น ฉันไม่สนใจ อยากฟัง
ให้รู้เว้ย
ณีเวียเหรอ? เอ๊ะ... สายฝน? เมย์? เสียงแบบเมย์จะครางยังไง?
“ไม่เคยได้ยินเสียงณีเวียคราง แต่น่าจะไม่ใช่เสียงมัน คุณเซ็นเมามากขนาดนั้น สายฝน ไม่ใช่อ่ะ เสียงสายฝนไม่น่าแหลมขนาดนี้ เมย์ เมย์ชัวร์!” สูตินารีแพทย์เอามือกุมขมับ และหัวเราะกับพฤติกรรมของฉัน
“หวาน... จริงจังไปไหม” ฉันขมวดคิ้ว เรื่องแบบนี้ต้องจริงจัง มารบกวนเวลานอนคนอื่น! ไม่ยอม
“ก็หวานไม่ได้นอนสักที”
‘อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ!’ อีกแล้ว ฉันนั่งหลับตาปี๋! หมอนายพยายามดึงฉันลงไป
นอนกอด
“อยากทำบ้างเหรอ” ถามไม่พอ ยังเอาจมูกมาถูแก้มฉันด้วย
“ฮือ อย่าแกล้งหวาน หวานต้องทนอีกกี่เดือนเนี่ย จะไม่ไหวแล้วนะ ฮือ” ฉันซุกหน้าลงแผงอกเขา
“น่าจะคลอดเลย” ฉันเงยหน้าไปจ้องเขาตาโต ตาย ๆ ฉันทนไม่ได้
ใ
