ฉันยิ้มเบา ๆ ก่อนจะพยักหน้าให้เขา
มือนุ่ม ๆ นั้น เอื้อมมาจับมือฉันอีกครั้ง และเดินออกมาผ่านสายตาผู้คน พยาบาล คนไข้ ทุกอย่างสโลโมชั่น คุณหมอแสนดี กับชะนีแรด ๆ
“คุณหมอหักอกเตยแล้วเหรอคะเนี่ย” พยาบาลทั้งแผนกแซวมาเป็นแถว หมอได้แต่ยิ้ม และหัวเราะเบา ๆ ฉันเหรอ เขินจนไม่รู้จะมุดหัวไปอยู่ที่ไหนแล้ว!
เขาจับมือฉันมาถึงลานจอดรถ ก่อนจะเปิดประตูรถเบนซ์คูเป้ให้ฉันเข้า
ไปนั่ง ขายาว ๆ เขาเดินไปฝั่งคนขับ และถอดเสื้อกาวน์สีขาว แขวนไว้หลังรถ
เหลือแค่เสื้อเชิ้ตเรียบ ๆ ตัวนึง
ฉันเพ่งพินิจการแต่งตัวของหมอนาย จนสายตาไปสะดุดที่รถสปอร์ทคันนึงตรงข้าม รถพี่ที!
เขาคงเห็นว่าฉันมากับหมอ ฉันจับมือ... ทำไมเขามาจอดรถที่นี่ หรือ
เขารอดูฉัน?
“ไปกันเถอะ” หมอนายออกรถแล้ว ขับผ่านรถพี่ที ฉันจ้องดูรถคนนั้นให้แน่ใจ ใช่จริง ๆ เขานั่งมองฉันอยู่ในรถ
ฉันหันกลับมามองหมอนาย สลับกับรถพี่ทีหลายครั้ง
อืม อยู่ตรงนี้ก่อนละก่อน
