“เดินไม่รอพี่เลยอ่ะ”
เสียงบ่นอุบอิบไล่หลังร่างเล็กที่กำลังเดินขึ้นลิฟต์มา คนที่วิ่งตามเธอก็คืออดีตสามีที่เธอขอหย่าและไล่ตะเพิดเขาให้ออกไปนอนคอนโดเมื่อคืนนี้ เธอเล่นยึดกุญแจบ้านเขาพร้อมกับใจแข็งปิดประตูไม่ยอมให้เขาเข้ามา
“ไม่ได้บอกให้ตามซะหน่อย”
“หวารอพี่ด้วย เรามีเรื่องต้องคุยกันนะ”
“หวาไม่มีอะไรจะคุยทั้งนั้น”
คนตัวเล็กเอ่ยไล่เขาไม่พอ ยังปัดมือไล่ยังกะรำคาญเขาหนักหนา วันนี้เธอเปลี่ยนไปมากจริง ๆ น้ำเสียง สีหน้า แววตา กระทั่งการแต่งกายก็ยังเปลี่ยน วันนี้เธอใส่เสื้อครอปด้านในทับด้วยสูทสีดำ กางเกงขายาวสีเดียวกับเสื้อเข้ากับรองเท้าส้นสูง เธอในวันนี้ดูสวยและโตขึ้นมาก ไม่เหมือนยัยเด็กน้อยที่เขามักจะเห็นในทุกวัน
“เรื่องของเราไงหวา นี่เรายังคุยกันไม่จบเลยนะ”
“พี่เซ็นใบหย่าทุกอย่างมันก็จบแล้วพี่ฝุ่น พี่ทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยากทำไมฮะ” เธอเดินเข้ามาในลิฟต์ตามด้วยเขา ภายในลิฟต์มีเพียงเขาและเ
