สตูดิโอชานเมืองหลินโจว กองถ่ายซีรีส์ [เสี้ยวใจใต้เปลวเพลิง] แสงสปอตไลต์สาดลงบนฉากบ้านไม้โบราณที่ถูกจัดแต่งอย่างพิถีพิถันตามฉากในบทละคร สายลมเย็นจากเครื่องปรับอากาศพัดเอื่อยๆ ผ่านบรรยากาศเงียบงันระหว่างทีมงานที่กำลังเตรียมกล้องให้เข้าจุด เฟยยืนอยู่หน้าประตูไม้ในชุดกระโปรงลูกไม้สีครีม ผมยาวสลวยถูกรวบครึ่งศีรษะอย่างละมุนละไม ใบหน้าหวานถูกแต่งเพียงบางเบา พอให้ดวงตาที่แดงชื้นดูคล้ายผ่านน้ำตามา เธอคือ “เฉียนอวี้” ...หญิงสาวที่เพิ่งกลับจากร้องไห้ด้วยหัวใจที่ร้าวราน แต่ไม่มีใครเลยแม้แต่คนเดียวในกองถ่ายจะล่วงรู้ว่า น้ำตาในดวงตาคู่นั้น มาจากการแสดงล้วนๆ ไม่มีความปวดร้าวหลงเหลือ ไม่มีอดีตที่ยังฝังใจ มีแค่นักแสดงหญิงคนใหม่ ที่รู้วิธีใช้ “อดีต” ให้กลายเป็นอาวุธในฉากตรงหน้า “กล้องพร้อม! เสียงพร้อม! เข้าซีน 37/2 เทคหนึ่ง!” เสียงผู้กำกับดังขึ้น เฟยหรือตอนนี้คือเฟยเยว่ ร่างบางสูดหายใจเงียบๆ ก้าวออกไป