“ฉันไม่ต้องการเงิน เข้าใจไหมเอนริโก้ ว่าเงินของคุณซื้อฉันไม่ได้ ฉันอยากกลับบ้านไม่ได้อยากอยู่ที่นี่กับคุณ”
เธอย้ำอีกครั้ง ช้าๆ ชัดๆ ให้เขาฟัง แต่อีกฝ่ายก็ทำเหมือนเดิมคือมองหน้าเธอนิ่ง แล้วส่ายหน้า
“ซื้อได้สิ สามเดือนก่อนมันเคยซื้อเธอได้ ตาแก่เฟอร์นันโดก็ใช้เงินซื้อเธอด้วยใช่ไหม เธอถึงยอมไปอยู่กับมัน”
ยิ่งพูดยิ่งห่างไกลความเข้าใจ ดูเหมือนเอนริโก้ปักใจเชื่อว่าไปรญาเป็นอีหนูของเฟอร์นันโด คิดว่าเฟอร์นันโดใช้เงินซื้อตัวเธอมา เขาจึงยื่นข้อเสนอแบบเดียวกันนั้นให้เธอบ้าง
“ฉันไม่ได้เต็มใจให้คุณซื้อฉัน ตอนนั้นคุณบังคับฉัน ฉันไม่มีทางเลือกถึงได้ยอมคุณ แล้วเราก็ตกลงกันแล้วนี่ว่าหลังจากจบคืนนั้น ต่างคนต่างอยู่ ต่อให้เจอกันก็จะทำเหมือนไม่รู้จักกัน คุณควรทำตามสัญญานั่น ไม่ใช่คิดเอาเงินมาฟาดหัวฉันอีก”
ไปรญาอธิบายยาวกว่าเดิม เธอจ้องหน้าเอนริโก้นิ่ง พลางถอนหายใจยาว เมื่อเขายังคงมองเธอด้วยสายตาแบบเด
