“แม่ขา แม่โกรธหนูหรือเปล่าคะ ที่หนูทำตัวไม่ดี”
ไปรญาดึงแขนมารดาให้มานั่งข้างๆ ก่อนจะกอดรัดร่างเล็กพอๆ กับเธอเอาไว้ ซุกหน้าซบอกแม่แบบที่ชอบทำยามต้องการกำลังใจ
“แม่ไม่โกรธหนูหรอก แม่เองตอนตั้งท้องหนูยังอายุเพิ่งสิบเจ็ด หนูอายุยี่สิบแล้วบรรลุนิติภาวะ เรียนจบมีงานทำ ยังดีกว่าแม่เท่าไหร่ที่เรียนก็ไม่จบแถมยังท้องโย้จนเรียนไม่จบ”
ปัทมานึกถึงอดีตของตัวเองขึ้นมา ตอนนั้นเธอมารับจ้างเป็นแม่บ้านทำความสะอาดตามบ้านและเรียนไปด้วย เธอได้งานที่คฤหาสน์ของเฟอร์นันโด เขาเป็นผู้ชายที่แก่กว่าเกือบสิบห้าปี หล่อเหลาและร่ำรวยมาก แต่ก็มีประวัติขึ้นชื่อเรื่องผู้หญิง นั่นทำให้ปัทมาระวังตัวไม่เข้าไปใกล้เขา แต่ความสวยน่ารักของแม่บ้านสาววัยกระเตาะก็ไม่รอดพ้นสายตาของเสือร้ายจอมหื่น ในวันหนึ่งเฟอร์นันโดเรียกแม่บ้านไปทำความสะอาดที่ห้องรับรอง ที่เขามักใช้เป็นที่สนุกกับสาวๆ ที่หิ้วมา แม่บ้านที่ทำงานบนตึกเกิดไม่สบาย คนขา
