“ไปรญา ยายตัวแสบเธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”
เขารำพึงเสียงพร่า จ้องมองหญิงสาวด้วยแววตาวาวกล้า มองกิริยาสนิทชิดเชื้อของเธอกับนักธุรกิจใหญ่ผู้มีอิทธิพลคับประเทศด้วยความขัดเคืองใจ สามเดือนที่ผ่านมาเขาแทบคลั่งตายในการตามหาเธอ แต่ไปรญากลับมายิ้มระรื่นเดินเคียงข้างเฟอร์นันโด ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าหญิงสาวอยู่ในฐานะอะไร หัวใจเจ็บหนึบอย่างไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน เจ็บใจ เคียดแค้น เสียดาย และหวงแหนร่างงามที่เคยกกกอดนี้ใจแทบขาด เธอไม่ยอมรับข้อเสนอของเขาเพราะได้คนเลี้ยงมั่งคั่งแบบเฟอร์นันโดนี่เอง
เฟอร์นันโดควงแขนไปรญาเดินมาถึงจุดที่เอนริโก้ยืนอยู่ คารอสซึ่งเดินตามหลังผู้เป็นลุง ขยับเข้ามาหาเพื่อนร่วมหุ้นพร้อมกับแนะนำให้ทั้งสองรู้จักกัน
“คุณลุงครับ นี่เอนริโก้เป็นหุ้นส่วนของผมครับ เราเปิดโรงเบียร์แห่งใหม่ด้วยกัน”
“ผมเอนริโก้ เฮอร์เมซ ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณเฟอร์นันโด”
เอนริโก้แนะนำตัวเองก่อนจะส่งมือ
