บทที่ 2 อดแดก
1455 คำ
บทที่ 2
อดแดก
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวชาพาดาวขึ้นไปที่ห้องเอง” สาวแว่นหน้าใส รีบวิ่งมาบังเพื่อนรักจากผู้ชายที่มันเรียกว่าลุงรหัส
“เธอแบกยัยนี่ไหวเหรอ” เขาเอียงคอถาม
“ไหวค่ะ ไหว” ว่าแล้วน้ำชาก็โน้มตัวเข้าไปในรถแล้วพยายามลากเพื่อนรักที่เมาไม่ได้สติออกมาอย่างทุลักทุเล ยัยเพื่อนตัวดีก็ไม่ยอมให้ความช่วยเหลือใด ๆ ทิ้งตัวเต็มที่จนทั้งสองร่วงไปนอนกลิ้นบนพื้น
น้ำชาสาบานว่าเห็นไอ้พี่คุณอะไรนั่นยิ้มเยาะตอนที่เขาเห็นพวกเธอในสภาพแบบนั้นก่อนที่เขาจะเข้ามาดึงเธอขึ้นมา
แต่ไม่รู้ว่าเขากะน้ำหนักตัวเธอผิดไปหรือว่าออกแรงดึงเยอะไปถึงทำให้ร่างเล็ก ๆ ของน้ำชาลอยเข้าไปแนบชิดอกกว้างๆ นั่น
“เอ่อ พี่คุณไปช่วยยัยดาวทีค่ะ” น้ำชารีบเอาตัวเองออกมาจากอ้อมกอดที่เข้าไปเพราะความบังเอิญ
ชายหนุ่มปัดเสื้อของตนเองให้เรียบก่อนจะก้มลงไปดึงหลานรหัสขึ้นมาจากพื้น ด้วยความที่เขาตัวใหญ่ร่างกายแข็งแรงราวกับนักกีฬาทำให้ดึงยัยดาวขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย
“นำไปสิ”
“อ้อ ค่ะ”
ชายหนุ่มยกแขนดาวขึ้นมาคล้องคอก่อนจะลากหลานรหัสตัวดีขึ้นไปที่ห้อง น้ำชาที่เห็นแบบนั้นก็รีบเข้ามาช่วยหิ้วยัยเพื่อนรักอีกแรงพร้อมทั้งบอกทางไปด้วยจนคนทั้งสามสามารถเข้ามาในห้องของคนเมาได้สำเร็จ
เมื่อได้ก้าวเข้ามาในห้องน้ำชาก็อยากเขกกะโหลกเพื่อนรักสักทีสองที นอกจากจะเมาจนไม่รู้เรื่องแล้วดูเหมือนว่าคุณเธอจะไม่ได้ทำความสะอาดห้องมาหลายวันเพราะสภาพมันดูไม่ได้เลย
“จะให้นอนที่ไหน”
“ห้องนอนค่ะ นอนที่เตียง”
ทั้งสองช่วยกันหิ้วดาวไปนอนลงบนเตียงจากนั้นน้ำชาก็จัดท่าให้เพื่อนรักนอนอย่างสบายพร้อมทั้งเปิดแอร์ให้เสร็จสรรพ กว่าจะเสร็จได้ก็เล่นเอาเธอต้องปาดเหงื่อไปหลายทีแต่แล้วเธอก็นึกขึ้นได้ว่าพี่คุณอะไรนั่นกำลังยืนมองดูเธออยู่
“พี่คุณจะกลับเลยไหม”
“แล้วเธอไม่กลับ?”
“ไม่ค่ะ ชาว่าจะนอนที่นี่”
ชายหนุ่มหรี่ตามองเธอก่อนที่เขาจะเอ่ยขึ้น
“งั้นเธอไปหาน้ำมาให้ฉันดื่ม ฉันจะนั่งพักสักหน่อย นั่งตรงไหนได้บ้าง”
พี่คุณเริ่มสำรวจห้องของยัยดาว น้ำชารีบวิ่งไปที่หน้าห้องน้ำเพื่อหยิบกางเกงในของเพื่อนรักใส่ตะกร้าก่อนที่สายตาของชายหนุ่มจะไปถึง
“พี่คุณคะ นั่งตรงนั้นได้ค่ะ”
น้ำชาชี้ไปยังโซฟาที่อยู่หน้าทีวีถัดออกมาจากห้องนอน ชายหนุ่มเดินหลบกองหนังสือ ตุ๊กตา เสื้อผ้าที่วางเกลื่อนบนพื้นเพื่อไปยังโซฟา
เมื่อเห็นแบบนั้นน้ำชาก็วิ่งไปหยิบขวดน้ำในตู้เย็นออกมาก่อนรีบเอาไปส่งให้ชายหนุ่ม ทว่ายังไม่ทันถึงเด็กสาวก็สะดุดเข้ากับกองหนังสือทำให้เธอล้มฟุบลงบนเป้ากางเกงชายหนุ่มอย่างพอดิบพอดี
เด็กสาวรีบเอาหน้าตัวเองมาก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองลุงรหัสของเพื่อนรัก หน้าของเธอแดงก่ำยันใบหูแต่พี่คุณอะไรนั่นกลับจ้องมองเธอด้วยสีหน้าเรียบเฉยราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ชายหนุ่มจ้องมองอย่างพิจารณาก่อนที่สายตาจะไปหยุดที่กระดุมเสื้อของเธอที่หลุดออกมาเผยให้เนินอกขาวเนียน
“กระดุมเสื้อหลุดน่ะ” เสียงของเขาทำให้น้ำชาได้สติ
เด็กสาวรีบก้มมองเสื้อตนเองก่อนจะเอามือกุมคอเสื้อไว้แล้วลุกขึ้น แต่ทว่ายังไม่ทันลุกพ้นพื้นพี่คุณก็คว้ามือเธอไว้แล้วดึงร่างบางลงมาแนบชิดตัวทำให้หน้าของทั้งสองอยู่ห่างกันแค่ไม่กี่เซนติเมตร
“ดูไปแล้วเธอก็น่ารักดีนะ ถ้าเอาแว่นออก ปล่อยผมยาวลงมา ปลดกระดุมออกสักสองสามเม็ด…คงฮ็อตน่าดู”
ชายหนุ่มกระซิบออกมาขณะจ้องเข้าไปในดวงตาคู่ใส
น้ำชาพูดอะไรไม่ออก ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยอยู่ใกล้ผู้ชายขนาดนี้มาก่อนถ้าน้าเอมมาเห็นคงแหกอกเธอแน่ เมื่อคิดได้ดังนั้นเด็กสาวจึงรีบผลักออกมาจากอ้อมกอดของหนุ่มรุ่นพี่แต่ทว่าเขากับดึงเธอเข้าไปชิดมากขึ้น
“พี่คุณจะทำอะไร”
“เอาไหม เดี๋ยวสอนให้”
“สอนอะไร?”
“เพศศึกษาไง”
เด็กสาวที่ได้ยินแบบนั้นก็หน้าแดงขึ้นมาอีกครั้ง เธอหลบตาเขาเพราะกลัวว่ามันจะเกินเลย
“เอาไหม น้ำชา สนุกนะ”
ชายหนุ่มแกล้งเอาริมฝีปากตัวเองมาใกล้ริมฝีปากของเด็กสาวซึ่งเธอนั้นก็พยายามเบือนหน้าหนีจนปากของเขาชนเข้าที่แก้มชมพูระเรื่อของเธอ
“พี่คุณ ปล่อยชา!”
เด็กสาวพูดเสียงอ่อนทั้งยังไม่ยอมสบตาชายหนุ่มที่เห็นแบบนั้นก็ชอบใจที่ทำให้เธอเขินได้ แล้วเขาก็เข้าไปใกล้เธออีก ใกล้จนริมฝีปากของเขาชิดกับริมฝีปากของเธอ
ชายหนุ่มค่อยๆ จูบริมฝีปากอิ่มอย่างนิ่มนวลเพราะไม่อยากทำให้ไก่ตื่น เมื่อเห็นว่าเธอไม่ปฏิเสธเขาก็เริ่มสอดลิ้นเข้าไปทักทายลิ้นเล็ก ๆ ของเธออย่างช่ำชอง เขาถนัดอยู่แล้วเรื่องทำให้สาว ๆ เคลิ้มไปกับการรุกและรสจูบ
เมื่อทุกอย่างกำลังไปได้ดีชายหนุ่มก็ค่อย ๆ โน้มร่างบางลงไปนอนบนพื้นจากนั้นก็เริ่มจูบไซร้ไปที่ขาวเนียนในขณะที่มือใหญ่ก็เริ่มลงไปปลดเข็มขัดนักศึกษาตนเองออก
แต่ทว่าชายหนุ่มพลาดอย่างแรง.....
น้ำชาที่เห็นว่าชายหนุ่มกำลังปลดเข็มขัดตัวเองออกเธอก็ได้สติว่ากำลังจะถูกลุงรหัสเพื่อนรักกินตับบนพื้นห้อง เมื่อคิดได้ดังนั้นเธอจึงฉวยโอกาสตอนที่ชายหนุ่มลุกขึ้นไปถอดกางเกงหนีเข้าไปให้ห้องน้ำแล้วล็อกกลอนทันที
“น้ำชา ออกมาก่อน” ชายหนุ่มเคาะประตูเรียกให้เธอออกมา
“มาคุยกันก่อน”
“…” เด็กสาวนิ่งเงียบไม่ตอบอะไร
“พี่ค้างมากรู้ไหม”
“…”
“พี่ไม่ได้เอากับทุกคนนะ พี่เลือก! แบบน้ำชาไม่ได้จะเอากับพี่ง่ายๆ นะ”
เมื่อจบประโยคเด็กสาวก็ตะโกนสวนทันทีด้วยความเหลืออด
“ใครอยากเอากับพี่”
“พี่ไม่ได้น่าเอาสักนิด อย่ามาอ่อยให้ยาก กลับไปซะ”
“ยัยน้ำชา! ออกมาเดี๋ยวนี้”
“ฝันไปเถอะ จะกลับไปดี ๆ หรือจะให้โทรแจ้งตำรวจ” เด็กสาวตะโกนขู่
“แล้วเธอจะเสียใจ”
“ปล่อยให้ชาเสียใจเถอะ” เธอเถียงอย่างไม่ลดละ
ชายหนุ่มหัวเสียมาก เขาทุบประตูห้องน้ำระบายอารมณ์หนึ่งทีก่อนจะเดินออกจากห้องไป
ภายในรถยุโรปคันหรู ชายหนุ่มรูปหล่อกำลังนั่งสงบสติอารมณ์ตนเอง เขารู้สึกหัวเสีย รู้สึกโมโหเมื่อนึกถึงท่าทีขัดขืนไม่ยอมคล้อยตามของยัยนั่น
ท่าทีแบบนั้น แบบที่เขาไม่เคยได้เจอ คนแบบเขาเนี่ยนะจะโดนยัยจืดชืดนั่นปฏิเสธ ให้ตายเถอะ!
ตื๊ดดด ตื๊ดดดดดดด
เสียงโทรศัพท์ของชายหนุ่มดังขึ้น มันคือสายจากพี่รหัสของเขานั่นเอง
“เสร็จแล้วเหรอถึงรับสายได้ ไวดีนิ” เสียงวีวิทย์ พี่รหัสของเขาดังลอดสายออกมาทันทีที่ชายหนุ่มกดรับสาย
“เสร็จห่าอะไร ยัยนั่นเล่นตัวฉิบหาย”
“อะไรนะ! นี่มึงยังไม่ได้แดกยัยเด็กนั่นเหรอ ฮ่าๆๆๆ ยากหน่อยนะครับคนนี้ คุณชายคุณ”
“ทำเป็นเล่นตัว” คุณเอ่ยอย่างหัวเสีย
“งั้นกลับมาไหม มีเด็กอยากให้กิน”
“ไม่เอา ขี้เกียจอยากนอน”
ว่าแล้วคุณชายคุณก็ตัดสายไป ชายหนุ่มรู้สึกเจ็บใจที่คนแบบเขาต้องมาโดนยัยเด็กแว่นนั่นปฏิเสธ ถ้าไม่ใช่เพราะคำท้าของไอ้พี่วิทย์นั่นเขาคงไม่ลดตัวไปยุ่งกับคนจืดๆ แบบนั้น
.....................................................
Special part
ไอ้พี่เหี้ย: รีบมา
K: มีไร
ไอ้พี่เหี้ย: มีของแปลก อยากท้า
K: หลานรหัส?
ไอ้พี่เหี้ย: เพื่อนหลานรหัส…
K: ขอไปดูหน้าก่อน กูไม่ได้มั่วเหมือนมึง
ไอ้พี่เหี้ย: ถ้ามึงไม่เอา กูจะเอา รีบมา!
- ผู้เขียน
