บทที่ 4 จูบพี่สิ

1257 คำ
บทที่ 4 จูบพี่สิ “ฉันปวดฉี่ ขอไปเข้าห้องน้ำหน่อย” น้ำชาปฏิเสธแต่ทว่าชายหนุ่มก็ทวงบุญคุณไม่หยุดทั้งเรื่องพาไปหาหมอ ค่ารักษาพยาบาล พามาส่ง แค่เรื่องขอไปเข้าห้องน้ำก็ตอบแทนกันไม่ได้ แม้น้ำชาจะเถียงว่าเธอไม่ได้ขอแต่รุ่นพี่หนุ่มก็ยังเซ้าซี้ตีมึนจนน้ำชาทนไม่ไหวพาขึ้นห้องไปอย่างงงๆ เดชะบุญที่เมื่อคืนเพิ่งทำความสะอาดห้องไป ไม่งั้นคงขายหน้าไม่น้อย ชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องเล็ก ๆ ของหญิงสาวที่คุณน้าของเธอเช่าให้อยู่ เขามองสำรวจไปเรื่อย ๆ ก่อนจะมองไปบนเตียงนอนที่มีตุ๊กตาวางเรียงไว้บนผ้าห่มที่ถูกจัดไว้อย่างดี “ห้องน้ำอยู่ตรงนั้นค่ะ” รุ่นพี่หนุ่มยอมเดินเข้าไปในห้องน้ำแต่โดยดี หลังจากเขาทำธุระส่วนตัวเสร็จก็เดินออกมา น้ำชาเหลือบไปดูเขาก็เห็นว่าเนคไทนั้นถูกปลดออกหลวมๆ แล้วก็กระดุมเสื้อนักศึกษานั่นด้วย “อยู่คนเดียวเหรอ” รุ่นพี่หนุ่มเอ่ยถาม “คะ อ๋อ” เอาไงดี ตอบยังไงดี “ป่าวค่ะ อยู่กับเพื่อน เดี๋ยวเพื่อนก็กลับมาแล้ว” น้ำชารีบโกหกเพราะกลัวจะถูกทำมิดีมิร้าย “ดี งั้นฉันขอนอนที่นี่ก่อนนะ ง่วงมากขับรถไม่ไหว ถ้าเพื่อนเธอมาฉันจะกลับเอง” “พ พี่คุณ คือว่า” รุ่นพี่หนุ่มไม่ฟังอะไรเขาถอดเสื้อนักศึกษาออกก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาตัวยาวแล้วหลับตาลง น้ำชาหายใจไม่ทั่วท้อง พยายามไม่ให้เผลอไปมองอกแน่นๆ แขนล่ำๆ ของชายหนุ่ม ให้ตายเถอะเกิดมาเพิ่งเคยเห็นอะไรแบบนี้แบบเป็นๆ เด็กสาวนั่งลงที่พื้นตรงข้ามกับชายหนุ่มแล้วก็หยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน อ่านไปงั้นเพราะไม่เข้าสมอง ก๊อก ก๊อก ตายแล้ว! น้ำชาตาลีตาเหลือกเมื่อได้ยินเสียงเรียกจากหน้าห้อง “ก***าพวกเรามาแล้วววววว เพื่อนนนนน เปิดประตูหน่อยยยยย” “ใช่พวกเรามาแล้วววว บาชู บาชู บาชู” สองเสียงประสานกันเสียงดัง “ฉิบหายแล้ว” น้ำชาอุทานออกมา เด็กสาวลืมไปเสียสนิทว่าวันนี้ได้นัดฝาแฝดเพื่อนร่วมคอนโดมาทำชาบูกินที่ห้อง “เปิดเดี๋ยวนี้ พวกเรารู้ว่าชาอยู่ข้างใน” เสียงหนึ่งร้องเรียกพร้อมเสียงเคาะประตูห้องรัวๆ “ไปเปิดดิ หนวกหู” พี่คุณงัวเงีย อีตาบ้านี่ก็ที่ฉันไม่ไปเปิดสักทีก็เพราะพี่นั่นแหละ “พี่คุณไปซ่อนในห้องน้ำก่อนได้ไหม” ชาหันไปขอร้อง “เปิดเดี๋ยวนี้นะ ก***าแมว” “พี่คุณคะ นะคะ” “เปิดโว้ยยยย” “จูบพี่สิ” “พี่คุณ! พี่เป็นบ้าอะไร” “ชาแกเป็นอะไรป่าว” เสียงคนข้างนอกนั้นเริ่มเปลี่ยนจากความคึกคะนองเป็นความกังวล “จูบพี่สิ แล้วจะไปซ่อนให้” ร่างสูงที่นอนอยู่บนโซฟาลุกขึ้นมาพร้อมส่งสายตาเว้าวอนไปที่หญิงสาว “น้ำขิงแกไปเอากุญแจมา น้ำชาดูเงียบแปลกๆ” “ชา แข็งใจไว้นะเพื่อน” โอ้ยยยยยยย มันอะไรกันวะ “ชา?” ชายหนุ่มอมยิ้มก่อนจะเอียงคอมองเธอ เมื่อถูกสถานการณ์บีบคั้นน้ำชาก็ยื่นหน้าเข้าไปจูบริมฝีปากเรียวบางของรุ่นพี่หนุ่มสุดหล่อ ก่อนจะรีบเอาหน้าออกมา ไอ้พี่คุณยกยิ้มขึ้นอย่างพอใจก่อนจะเดิมดุ่ม ๆ เข้าไปในห้องน้ำ น้ำชาที่เห็นว่าปลอดภัยแล้วจึงเดินกุมท้องไปเปิดประตู แกล้งทำทีว่ากำลังป่วย “น้ำชา แกเป็นอะไรอ่ะ” “ชาปวดท้อง” “เฮ้ย! ไปหาหมอกัน” น้ำขิงทำท่าจะเข้ามาหิ้วปีกเพื่อนซี้ร่วมคอนโด “น้ำชาขอโทษนะ วันนี้คงไม่ได้กินชาบูด้วยแล้ว ปวดท้องมากเลย ตอนนี้กินยาไปแล้ว” “ไม่ต้องมาขอทงขอโทษ กินวันหลังก็ได้ เดี๋ยวแกตายซะก่อน อ่ะ เดี๋ยวพวกเราเข้าไปเฝ้าเอง” “ไม่เป็นไรๆ น้ำขมิ้น” น้ำชาเอาตัวบังไว้อย่างมีพิรุธ เพราะไอ้พี่คุณบ้านั่นคนเดียวทำให้เธอต้องมาทำอะไรแบบนี้ “น้ำชา” “คือว่า น้ำชาท้องเสียด้วย สภาพห้องคือ” “ชา” เด็กสาวผิวซีด ผมยาวยกมือป้องปากไว้ “ไหวแน่นะ” เด็กสาวที่หน้าคล้ายกันเป๊ะ แต่ผิวแทนกว่าเอ่ยถาม “ไหว แต่ขอนอนพักก่อนนะ” “โอเค มีอะไรโทรหาให้ไวนะ” น้ำขมิ้นเอ่ย ขณะที่น้ำขิงทำมือเป็นสัญญาณให้โทรหา พร้อมพูดไม่มีเสียงว่า ได้ทุกเมื่อนะ “ขอบคุณมากนะ ชาไปนอนก่อนนะ” “อืมมม” สองพี่น้องฝาแฝดเดินคอตกกลับห้องไป น้ำชารีบปิดห้องก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก แต่โล่งอกได้แค่แป๊บเดียวตัวปัญหาก็เดินออกมาจากห้องน้ำ “พี่คุณ กลับไปได้แล้ว” “อืม” แล้วพี่คุณอะไรนั่นก็เดินตรงมาหาน้ำชาที่ยืนอยู่หน้าประตู ชายหนุ่มเดินเข้ามายืนคร่อมเธอไว้ก่อนจะรุกเข้าไปจูบเด็กสาวข้างหน้าอย่างดุดัน “พ พี่คุณ” น้ำชาพยายามผลักอกชายร่างสูงออกไป “พี่คุณ อย่าทำแบบนี้” น้ำชาผลักเขาออกก่อนจะตบหน้าเขาไปฉาดใหญ่ “ออกไปเดี๋ยวนี้!!!” เธอเสียงแข็งใส่เขา รอยแดงๆ เริ่มปรากฏขึ้นที่แก้มขาวเนียน ชายหนุ่มดูตกใจไม่น้อยที่ถูกตบหน้า เขาจ้องมองเด็กสาวตรงหน้าซึ่งเธอหันหน้าหนีไปทางอื่นก่อนจะเปิดประตูให้เขา ชายหนุ่มไม่พอใจเป็นอย่างมากแต่ก็เลือกเดินออกมาจากห้องของเธอแต่โดยดี น้ำชางงไปหมด อยู่ ๆ เธอก็ปล่อยให้ผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้เข้ามาในชีวิตแล้วยังพาเขาเข้ามาในห้อง โอ้ยยยยยย น้ำชา แกทำอะไรลงไปเนี่ย ตื้ดดดด ตื๊ดดดดดดดด “น้าเอม” “ค่าาา น้าเอม” “ทำอะไรอยู่จ้ะหลานรัก” เสียงคุณน้าดังลอดสายมา “ชากำลังจะไปหาอะไรกินค่ะ น้าเอมล่ะคะ” “น้ากำลังจะเอามะม่วงไปขายที่ตลาดจ้ะ น้าจะโทรมาบอกว่าจะส่งมะม่วงไปนะคะ มีฝากสองแฝดแล้วก็ดาวด้วยนะลูก” “น้าเอม ลำบากแย่” “ลำบากอะไรเล่า รอรับนะ ตั้งใจเรียนนะลูก ปิดเทอมแล้วมาหาน้านะ น้ารออยู่” “ค่ะ” น้ำชาวางสายก่อนจะลุกไปทอดไข่ดาวกินในห้องครัวจากนั้นก็ไปอาบน้ำเตรียมเข้านอน น้ำชาหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านก่อนที่รูปของผู้หญิงอุ้มเด็กจะร่วงออกมา นั่งคือแม่เธอเอง แม่ของน้ำชาเสียตั้งแต่ตอนเธอยังเล็ก น้าเอมจึงเป็นคนเลี้ยงดูเธอตั้งแต่นั้นมา น้ำชาพยายามนอนอ่านหนังสือไป แต่ทว่าหน้าให้พี่คุณก็ลอยเข้ามา ไอ้พี่นั่น นิสัยแย่ชะมัด คงคิดว่าตัวเองหล่อตายแหละต่อให้หล่อจริงก็เถอะ “ไม่ ไม่ ไม่ น้ำชา แกกำลังหลงรูป เขากำลังอ่อยแก เขาอยากฟันแก เขาอยากฟันสาวบริสุทธิ์ แกกำลังไปหลงเสน่ห์เขา” น้ำชาพยายามบังคับจิตตัวเองไม่ให้หลงไหลคลั่งไคล้พี่รหัสของเพื่อนรัก ทางที่ดีคืออย่าไปเจอคือใกล้ชิดเขาอีกจะได้ปลอดภัยทั้งกายและใจ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม