บทที่ 4
จูบพี่สิ
“ฉันปวดฉี่ ขอไปเข้าห้องน้ำหน่อย”
น้ำชาปฏิเสธแต่ทว่าชายหนุ่มก็ทวงบุญคุณไม่หยุดทั้งเรื่องพาไปหาหมอ ค่ารักษาพยาบาล พามาส่ง แค่เรื่องขอไปเข้าห้องน้ำก็ตอบแทนกันไม่ได้ แม้น้ำชาจะเถียงว่าเธอไม่ได้ขอแต่รุ่นพี่หนุ่มก็ยังเซ้าซี้ตีมึนจนน้ำชาทนไม่ไหวพาขึ้นห้องไปอย่างงงๆ
เดชะบุญที่เมื่อคืนเพิ่งทำความสะอาดห้องไป ไม่งั้นคงขายหน้าไม่น้อย
ชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องเล็ก ๆ ของหญิงสาวที่คุณน้าของเธอเช่าให้อยู่ เขามองสำรวจไปเรื่อย ๆ ก่อนจะมองไปบนเตียงนอนที่มีตุ๊กตาวางเรียงไว้บนผ้าห่มที่ถูกจัดไว้อย่างดี
“ห้องน้ำอยู่ตรงนั้นค่ะ”
รุ่นพี่หนุ่มยอมเดินเข้าไปในห้องน้ำแต่โดยดี หลังจากเขาทำธุระส่วนตัวเสร็จก็เดินออกมา น้ำชาเหลือบไปดูเขาก็เห็นว่าเนคไทนั้นถูกปลดออกหลวมๆ แล้วก็กระดุมเสื้อนักศึกษานั่นด้วย
“อยู่คนเดียวเหรอ” รุ่นพี่หนุ่มเอ่ยถาม
“คะ อ๋อ”
เอาไงดี ตอบยังไงดี
“ป่าวค่ะ อยู่กับเพื่อน เดี๋ยวเพื่อนก็กลับมาแล้ว”
น้ำชารีบโกหกเพราะกลัวจะถูกทำมิดีมิร้าย
“ดี งั้นฉันขอนอนที่นี่ก่อนนะ ง่วงมากขับรถไม่ไหว ถ้าเพื่อนเธอมาฉันจะกลับเอง”
“พ พี่คุณ คือว่า”
รุ่นพี่หนุ่มไม่ฟังอะไรเขาถอดเสื้อนักศึกษาออกก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาตัวยาวแล้วหลับตาลง
น้ำชาหายใจไม่ทั่วท้อง พยายามไม่ให้เผลอไปมองอกแน่นๆ แขนล่ำๆ ของชายหนุ่ม ให้ตายเถอะเกิดมาเพิ่งเคยเห็นอะไรแบบนี้แบบเป็นๆ
เด็กสาวนั่งลงที่พื้นตรงข้ามกับชายหนุ่มแล้วก็หยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน
อ่านไปงั้นเพราะไม่เข้าสมอง
ก๊อก ก๊อก
ตายแล้ว!
น้ำชาตาลีตาเหลือกเมื่อได้ยินเสียงเรียกจากหน้าห้อง
“ก***าพวกเรามาแล้วววววว เพื่อนนนนน เปิดประตูหน่อยยยยย”
“ใช่พวกเรามาแล้วววว บาชู บาชู บาชู” สองเสียงประสานกันเสียงดัง
“ฉิบหายแล้ว” น้ำชาอุทานออกมา เด็กสาวลืมไปเสียสนิทว่าวันนี้ได้นัดฝาแฝดเพื่อนร่วมคอนโดมาทำชาบูกินที่ห้อง
“เปิดเดี๋ยวนี้ พวกเรารู้ว่าชาอยู่ข้างใน” เสียงหนึ่งร้องเรียกพร้อมเสียงเคาะประตูห้องรัวๆ
“ไปเปิดดิ หนวกหู” พี่คุณงัวเงีย
อีตาบ้านี่ก็ที่ฉันไม่ไปเปิดสักทีก็เพราะพี่นั่นแหละ
“พี่คุณไปซ่อนในห้องน้ำก่อนได้ไหม” ชาหันไปขอร้อง
“เปิดเดี๋ยวนี้นะ ก***าแมว”
“พี่คุณคะ นะคะ”
“เปิดโว้ยยยย”
“จูบพี่สิ”
“พี่คุณ! พี่เป็นบ้าอะไร”
“ชาแกเป็นอะไรป่าว” เสียงคนข้างนอกนั้นเริ่มเปลี่ยนจากความคึกคะนองเป็นความกังวล
“จูบพี่สิ แล้วจะไปซ่อนให้” ร่างสูงที่นอนอยู่บนโซฟาลุกขึ้นมาพร้อมส่งสายตาเว้าวอนไปที่หญิงสาว
“น้ำขิงแกไปเอากุญแจมา น้ำชาดูเงียบแปลกๆ”
“ชา แข็งใจไว้นะเพื่อน”
โอ้ยยยยยยย มันอะไรกันวะ
“ชา?” ชายหนุ่มอมยิ้มก่อนจะเอียงคอมองเธอ
เมื่อถูกสถานการณ์บีบคั้นน้ำชาก็ยื่นหน้าเข้าไปจูบริมฝีปากเรียวบางของรุ่นพี่หนุ่มสุดหล่อ ก่อนจะรีบเอาหน้าออกมา ไอ้พี่คุณยกยิ้มขึ้นอย่างพอใจก่อนจะเดิมดุ่ม ๆ เข้าไปในห้องน้ำ
น้ำชาที่เห็นว่าปลอดภัยแล้วจึงเดินกุมท้องไปเปิดประตู แกล้งทำทีว่ากำลังป่วย
“น้ำชา แกเป็นอะไรอ่ะ”
“ชาปวดท้อง”
“เฮ้ย! ไปหาหมอกัน” น้ำขิงทำท่าจะเข้ามาหิ้วปีกเพื่อนซี้ร่วมคอนโด
“น้ำชาขอโทษนะ วันนี้คงไม่ได้กินชาบูด้วยแล้ว ปวดท้องมากเลย ตอนนี้กินยาไปแล้ว”
“ไม่ต้องมาขอทงขอโทษ กินวันหลังก็ได้ เดี๋ยวแกตายซะก่อน อ่ะ เดี๋ยวพวกเราเข้าไปเฝ้าเอง”
“ไม่เป็นไรๆ น้ำขมิ้น” น้ำชาเอาตัวบังไว้อย่างมีพิรุธ
เพราะไอ้พี่คุณบ้านั่นคนเดียวทำให้เธอต้องมาทำอะไรแบบนี้
“น้ำชา”
“คือว่า น้ำชาท้องเสียด้วย สภาพห้องคือ”
“ชา” เด็กสาวผิวซีด ผมยาวยกมือป้องปากไว้
“ไหวแน่นะ” เด็กสาวที่หน้าคล้ายกันเป๊ะ แต่ผิวแทนกว่าเอ่ยถาม
“ไหว แต่ขอนอนพักก่อนนะ”
“โอเค มีอะไรโทรหาให้ไวนะ” น้ำขมิ้นเอ่ย ขณะที่น้ำขิงทำมือเป็นสัญญาณให้โทรหา พร้อมพูดไม่มีเสียงว่า ได้ทุกเมื่อนะ
“ขอบคุณมากนะ ชาไปนอนก่อนนะ”
“อืมมม” สองพี่น้องฝาแฝดเดินคอตกกลับห้องไป
น้ำชารีบปิดห้องก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก แต่โล่งอกได้แค่แป๊บเดียวตัวปัญหาก็เดินออกมาจากห้องน้ำ
“พี่คุณ กลับไปได้แล้ว”
“อืม”
แล้วพี่คุณอะไรนั่นก็เดินตรงมาหาน้ำชาที่ยืนอยู่หน้าประตู ชายหนุ่มเดินเข้ามายืนคร่อมเธอไว้ก่อนจะรุกเข้าไปจูบเด็กสาวข้างหน้าอย่างดุดัน
“พ พี่คุณ” น้ำชาพยายามผลักอกชายร่างสูงออกไป
“พี่คุณ อย่าทำแบบนี้”
น้ำชาผลักเขาออกก่อนจะตบหน้าเขาไปฉาดใหญ่
“ออกไปเดี๋ยวนี้!!!” เธอเสียงแข็งใส่เขา
รอยแดงๆ เริ่มปรากฏขึ้นที่แก้มขาวเนียน ชายหนุ่มดูตกใจไม่น้อยที่ถูกตบหน้า เขาจ้องมองเด็กสาวตรงหน้าซึ่งเธอหันหน้าหนีไปทางอื่นก่อนจะเปิดประตูให้เขา ชายหนุ่มไม่พอใจเป็นอย่างมากแต่ก็เลือกเดินออกมาจากห้องของเธอแต่โดยดี
น้ำชางงไปหมด อยู่ ๆ เธอก็ปล่อยให้ผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้เข้ามาในชีวิตแล้วยังพาเขาเข้ามาในห้อง
โอ้ยยยยยย น้ำชา แกทำอะไรลงไปเนี่ย
ตื้ดดดด ตื๊ดดดดดดดด
“น้าเอม”
“ค่าาา น้าเอม”
“ทำอะไรอยู่จ้ะหลานรัก” เสียงคุณน้าดังลอดสายมา
“ชากำลังจะไปหาอะไรกินค่ะ น้าเอมล่ะคะ”
“น้ากำลังจะเอามะม่วงไปขายที่ตลาดจ้ะ น้าจะโทรมาบอกว่าจะส่งมะม่วงไปนะคะ มีฝากสองแฝดแล้วก็ดาวด้วยนะลูก”
“น้าเอม ลำบากแย่”
“ลำบากอะไรเล่า รอรับนะ ตั้งใจเรียนนะลูก ปิดเทอมแล้วมาหาน้านะ น้ารออยู่”
“ค่ะ”
น้ำชาวางสายก่อนจะลุกไปทอดไข่ดาวกินในห้องครัวจากนั้นก็ไปอาบน้ำเตรียมเข้านอน น้ำชาหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านก่อนที่รูปของผู้หญิงอุ้มเด็กจะร่วงออกมา นั่งคือแม่เธอเอง แม่ของน้ำชาเสียตั้งแต่ตอนเธอยังเล็ก น้าเอมจึงเป็นคนเลี้ยงดูเธอตั้งแต่นั้นมา น้ำชาพยายามนอนอ่านหนังสือไป แต่ทว่าหน้าให้พี่คุณก็ลอยเข้ามา
ไอ้พี่นั่น นิสัยแย่ชะมัด คงคิดว่าตัวเองหล่อตายแหละต่อให้หล่อจริงก็เถอะ
“ไม่ ไม่ ไม่ น้ำชา แกกำลังหลงรูป เขากำลังอ่อยแก เขาอยากฟันแก เขาอยากฟันสาวบริสุทธิ์ แกกำลังไปหลงเสน่ห์เขา”
น้ำชาพยายามบังคับจิตตัวเองไม่ให้หลงไหลคลั่งไคล้พี่รหัสของเพื่อนรัก ทางที่ดีคืออย่าไปเจอคือใกล้ชิดเขาอีกจะได้ปลอดภัยทั้งกายและใจ