#หนึ่งอาทิตย์ถัดมา
หลังจากคืนนั้นตื่นมาฉันก็ไม่เจอกัสอีกเลย ไม่รู้หายไปไหน ไม่ใช่ว่าเป็นแบบนี้แล้วฉันจะรู้สึกดีหรอกนะ เพราะยังไงเราก็รู้จักกัน
“คนเยอะมากเลยอะ” เจย์เดินเข้ามาในห้องรับรอง ถอดเสื้อคลุมออกพาดลงที่โซฟา นั่งลงด้านข้าง ทิ้งศีรษะหนักๆ ลงที่ไหล่
“หัวลูบหน่อยสิ”
“จริงๆ เลย นายเนี่ย” ถึงจะบ่นแต่ก็ยอมลูบให้ ดวงตามองใบหน้าหล่อในระยะประชิด ที่ดูเหนื่อยล้าเต็มประดา
“อย่าจ้องนานมันไม่มีสมาธินอน” แบบนี้ก็มีด้วยฉันได้แต่บ่นในใจ
และยังไม่ได้ตอบเจย์ก็เงยหน้าขึ้น ดวงตาจ้องมองทั่วใบหน้าฉันและยิ้มออกมาโดยไม่มีเหตุผล มือจับที่ท้ายทอยดึงฉันลงไปประกบจูบ
“อย่าลืมมีกูนั่งอยู่ตรงนี้ด้วย” เดียร์นั่งไถหน้าจอโทรศัพท์พูดขึ้นโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมอง แต่แค่ฟังจากเสียงก็พอรู้ว่าเราสองคนกำลังทำอะไรกันอยู่
เมื่อได้ยินแบบนั้นเราสองคนจึงผละออกจากกัน....
“ไอ้เชี่ยเกมส์มายัง” คิวที่เดินเข้ามาพร้อมก
